Anna Niemczyk: Zszywalnia – tu odzyskasz balans

Świadoma i twardo stąpająca po ziemi projektantka ubioru, wykładowczyni projektowania ubioru oraz tkaniny artystycznej w Szkole Artystycznego Projektowania Ubioru w Krakowie, businesswoman, artystka. Współpracuje z firmami eventowymi przy tworzeniu wizerunku marek, między innymi takich jak: Plus, Nokia czy Mercedes. Anna Niemczyk sztukę definiuje jako ratunek przed bezrefleksyjną, szybką codziennością. Życie jest dla niej największą inspiracją

Anna Niemczyk / fot. materiały prasowe

Pracę zawodową zaczynała pani, kiedy Polska nie była tak otwarta na modę czy ekologię. Od początku czuła pani potrzebę wprowadzenia zmiany, przygotowania społeczeństwa do czegoś nowego?

To świat zaczął krzyczeć, że człowiek pustoszy środowisko. Zaczęto nagłaśniać fakt wykorzystywania ludzi w pracy. Kolosalne zużycie wody, zanieczyszczenie gleby, czy brak wtórnego wykorzystania materiałów stały się jednymi z wielu problemów. Sprawa zaczęła dotykać projektantów i stała się bardziej globalna. Moim studentom zwracam uwagę na to, że dobrze jest tworzyć rzeczy, które znajdą konkretnego odbiorcę i będą wykonane z materiałów dobrze przemyślanych, a także recyklingowych. Sama świadomość jest tutaj bardzo ważna.

A zatem zakupy w second-handzie, sieciówce czy może u projektanta?

Przede wszystkim nie mam dużej liczby ubrań. Przykładam dużą wagę do jakości. Sprawdzam metkę ze składem, który pozwala ocenić, jak długo daną rzeczą będę mogła się cieszyć. Nie czuję potrzeby ciągłej zmiany garderoby. Nie możemy się poddawać temu, co widać na pierwszych stronach magazynów, ulegać zakupoholizmowi. Musi mi coś wpaść w oko, żebym to kupiła. Jeżeli później okaże się, że nie trafiłam i nie nałożyłam tego czegoś przez cały rok, przekazuję znajomym albo oddaję. Mam słabość do torebek i butów.

Czego oczekują marketingowcy wielkich firm przy promocji produktu projektantki mody?

Najpierw jest marka. Trzeba pilnować kolorystyki i logotypów. Jeśli hostessa ma stać w stroju cały dzień, to bardzo ważne są komfort i wygoda. Ubranie musi być atrakcyjne dla oka, przyciągać uwagę i kojarzyć się z produktem lub konkretnym wydarzeniem, ale nie może być oderwane od współczesności.

Jakie cechy powinni mieć adepci projektowania?

Konieczne są pasja, zainteresowanie, dużo samozaparcia i samodyscypliny. W dziedzinach plastycznych trzeba dużo dać od siebie, mieć oczy i uszy otwarte, cały czas poszukiwać, nie stać w miejscu. Moda nie jest już tylko kwestią estetyki. Dzisiaj opowiada o filozofii, ideologii, wydarzeniach politycznych, mniejszościach narodowych i seksualnych. Za tym stoi człowiek i jego potrzeby. Trzeba mieć uwagę na świat.

Uczy pani młodych podążania za sercem i wizją artystyczną, czy raczej stawia na chłodny pragmatyzm, który sprawi, że praca przyniesie im mniej satysfakcji, ale wyższe dochody?

Myślę, że nie da się tych rzeczy oddzielić. Trzeba pojąć sztukę patrzenia, inspiracji, kompromisu. Projektant musi się nauczyć obiektywnego myślenia o modzie i ubiorze. Tylko konsument może podchodzić do mody subiektywnie.

Krakowska Szkoła Szycia „Zszywalnia” – najpierw była pasja czy ludzie z pasją?

Chyba bardziej to drugie. Bardzo spodobał mi się pomysł stworzenia miejsca, gdzie oprócz rzemiosła równie ważne będzie ekologiczne podejście do tematu. Chcielibyśmy pokazać ludziom, że zamiast szukać w sklepie, mogą coś stworzyć albo przerobić. Takie działania bardzo rozwijają wyobraźnię, umiejętności manualne i są mocnym stymulatorem dla głowy. Przez sztukę można wypuścić z siebie złą energię, skoncentrować się na czymś zupełnie innym. Ważne jest dla nas także aktywizowanie różnych grup wiekowych – od dzieci do seniorów. Chcemy, żeby „Zszywalnia” stworzyła społeczność ludzi zaangażowanych.

Więcej na temat „Zszywalni” dowiecie się tutaj:  https://szkolaszycia.com.pl

Ewa Gruszka