Wysoka wrażliwość w związku. Poznaj 5 faktów o tej miłości

Pisarka Ilse Sand wysoką wrażliwość definiuje jako stan typu osobowości określanego wcześniej przymiotnikami: strachliwy, nieśmiały, neurotyczny lub […] znerwicowany. Termin wysoka wrażliwość mieści więc w sobie wiele cech, które pozornie mogłyby wydawać się zupełnie ze sobą niezwiązane. To spore ułatwienie – zarówno dla samych wrażliwców, jak i ich partnerów. Jednak czy na pewno wiesz, jak radzić sobie będąc w związku z osobą hiperwrażliwą? 

Czym jest wysoka wrażliwość? Jak sobie radzić? 5 rzeczy, o których dobrze wiedzieć, będąc w związku z hiperwrażliwcem

1.Nadmiar bodźców bywa dla nich przytłaczający

WWO (Wysoko Wrażliwe Osoby) będą czuły się lepiej spędzając czas w domowym zaciszu, ciesząc się obecnością partnera, niż na głośnej imprezie lub koncercie. Nie jest to zupełnie ich wina. U większości gatunku ludzkiego dominująca jest lewa półkula mózgu, odpowiadająca za logikę, organizację, pragmatyzm i schematyczność. U około 15-20 proc. świata można zaobserwować nadaktywność półkuli prawej – odpowiedzialnej za emocje, twórczość, intuicję, czy instynkt. Zmysły takich osób są dużo bardziej wyostrzone, a ich ciało migdałowate, odpowiedzialne za zarządzanie emocjami, jest ciągle aktywne. Duża liczba wrażeń sensorycznych i emocjonalnych, czyli przebodźcowanie, sprawiają, że wysoko wrażliwi blokują się – przestają filtrować, potrzebują odpocząć i odciąć się od rzeczywistości, aby po takim restarcie znów móc funkcjonować prawidłowo.

Mózgiem osób nadwydajnych rządzi sfera uczuć, toteż należy to brać pod uwagę w każdej sytuacji. Ludzie ci rzeczywiście potrzebują uczucia, zachęt, kontaktu czy nawet pieszczot, pogodnej i pozytywnej atmosfery w relacjach. Mając bardzo słabe ego, są niesłychanie wrażliwi na osąd innych, którego nie umieją zrelatywizować, dlatego wciąż trzeba ich utwierdzać w poczuciu własnej wartości. – Christel Petitcollin, Jak mniej myśleć, tłum. Krystyna Arustowicz

2. Potrzebują czasu na zebranie myśli podczas kłótni

Osoby wysoko wrażliwe pod presją często przestają myśleć racjonalnie. Zdarza się, że kłótnia jest przez nie odbierana jako atak. Poniżenie, wyśmianie, oskarżenia lub nawet głupie żarty wprawiają mózg wysoko wrażliwych w konsternację. Zazwyczaj wtedy zamykają się w sobie, czują potrzebę ucieczki, ponieważ ciało migdałowate wysyła im sygnał, że znajdują się w zagrożeniu. Nie jest to dla nich czas na wyszukaną argumentację, a raczej wybuch złości lub ucieczkę. Zdarza im się też doświadczać dysocjacji. Gdy napięcie w mózgu staje się zbyt silne, pojawia się nagłe uczucie odcięcia od świata – braku realności, jakby stali się widzami zachodzących dookoła wydarzeń. Dobrym sposobem, by uchronić WWO od tak negatywnego samopoczucia jest stosowanie pauz podczas kłótni, aby osoba wysoko wrażliwa mogła odpocząć i zebrać myśli.

3. Są cierpliwi, szczodrzy i ofiarni

Nie należy tego jednak wykorzystywać. Uwaga wysoko wrażliwych skupia się przede wszystkim na środowisku zewnętrznym – chcą być akceptowani i zależy im, aby inni czuli się dobrze w ich towarzystwie. Przez to miewają problemy z ustalaniem granic. Cały dzień na nogach, ale wieczorem partner prosi o wyjście ze znajomymi? Nie ma problemu! Wysłuchiwanie problemów ledwo znajomej koleżanki z pracy? Oczywiście, w końcu kto inny miałby to zrobić! Te sytuacje są osobom wysoko wrażliwym niezwykle znajome, dlatego w związku warto upewnić się, że potrzeby partnera/partnerki są zaspokojone – hiperwrażliwcy bardzo często nie domagają się tego sami.

4. Przeżywają mocniej i głębiej

Są w stanie czuć więcej zapachów, zauważają rzeczy, które innym mogłyby wydać się nieistotne. Potrafią przepłakać pół dnia przez smutną scenę w filmie, zachwyci ich widok z okna pociągu czy liść na chodniku, który akurat im wyda się piękny. Są świetnymi obserwatorami – jeśli partner/partnerka wróci smutny z pracy lub gdy dziecko będzie próbowało ukryć zły humor, osoby wysoko wrażliwe z pewnością zauważą to jako pierwsze. Przez swoją skłonność do analizowania spraw pod każdym kątem zdarza im się jednak nadinterpretować obserwowane zjawiska. Potrzebują wtedy zapewnienia, że wszystko jest w porządku, aby móc wrócić na właściwy tor.

5. Są perfekcjonistami

Umniejszają wszystkiemu co robią, nie wierzą komplementom, które słyszą. Chcą, aby wszystkie ich działania były perfekcyjne. Jeżeli zrobią coś naprawdę dobrze, zazwyczaj jest im bardzo ciężko wytrwać w centrum uwagi. Muszą ciężko pracować, aby ich poczucie własnej wartości sięgnęło przynajmniej przeciętnego poziomu. Są wobec siebie stanowczo zbyt surowe, dlatego dobry i wspierający partner życiowy jest dla nich czymś bardzo cennym. Często nie potrafią obiektywnie ocenić, czy to co robią jest dobre, dlatego ważne jest, by utwierdzać je (oczywiście, jeżeli jest to prawdą) w tym przekonaniu.

Przeczytaj koniecznie: Wysoka wrażliwość – przekleństwo czy dar?