Wypadanie włosów to jeden z symptomów chorób taczycy / fot. Pixabay
Tarczyca jest gruczołem, którego zaburzenia wpływają na funkcjonowanie całego organizmu. Problem w tym, że choroba długo nie daje żadnych niepokojących symptomów. Jednym z takich, które powinny niepokoić, jest wypadanie włosów
Uwaga, mało jodu!
Tarczyca to stosunkowo niewielki gruczoł poniżej szyi, produkujący dwa istotne hormony: tyroksynę (T4) i trójjodotyroninę (T3). Regulatorem tego procesu jest przysadka mózgowa. Na sygnał, że we krwi jest zbyt mało hormonów tarczycy, zaczyna ona wytwarzać inny hormon, tyreotropinę (TSH), która pobudza komórki tarczycy do wydzielania T3 i T4. Tak się dzieje, gdy w organizmie jest właściwa ilość jodu. Gdy go brakuje, tarczyca, choć produkuje zwiększoną ilość hormonu T3, zachowuje się w taki sposób, jakby ciągle było go za mało. W efekcie przysadka mobilizuje ją do zwiększonej produkcji i gruczoł się rozrasta, powodując powstanie u podstawy szyi zgrubienia, zwanego popularnie wolem. To jeden z widocznych objawów choroby. Inne to ogólne spowolnienie, skłonność do zmęczenia, przyrost masy ciała, osłabienie, skurcze i bóle mięśni, zaparcia, wzdęcia, brak apetytu i zmiany w obrębie skóry i włosów.
Wypadanie włosów przy niedoczynności tarczycy
Zespół objawów, związanych z niedoborem hormonów tarczycy, to niedoczynność tarczycy. Jej najczęstsze przyczyny to choroba Hashimoto (zapalenie tarczycy), chirurgia tarczycy lub niewłaściwe leczenie nadczynności tego gruczołu. Zewnętrznymi objawami niedoczynności są m. in. obrzęk tkanki podskórnej, zwłaszcza twarzy i powiek a także suchość i szorstkość skóry, która jest blado-żółta i łatwo się łuszczy. Tym, co jednak przede wszystkim zwraca uwagę, jest wypadanie włosów, które zaczyna się 2-4 miesiące od zachorowania. Jednak łysienie rozwija się bardzo powoli. Wcześniej włosy stają się suche, szorstkie, łamliwe i łatwo wypadają. Czasami dochodzi do wypadania włosów z brwi i utraty owłosienia łonowego.
fot. Pixabay
Nadmiar jodu też szkodzi
Zdarzają się także sytuacje odwrotne, gdy nadmiar jodu powoduje nadczynność tarczycy. Rodzajem autoimmunologicznej nadczynności tarczycy jest choroba Gravesa-Basedowa ‒ najczęstsza przyczyna nadczynności tarczycy. W chorobie tej oprócz objawów, wywołanych nadprodukcją hormonów tarczycy (nietolerancja ciepła, chudnięcie, nadpobudliwość, drżenie kończyn, zaburzenia rytmu serca, wzmożona potliwość), występuje charakterystyczny wytrzeszcz, wole i obrzęki kończyn.
Ze względu na większą wrażliwość na zaburzenia hormonalne i wpływ estrogenów, kobiety kilkakrotnie częściej niż mężczyźni zapadają na choroby autoimmunologiczne, a więc i nadczynność tarczycy. Zresztą niedoczynność, zwłaszcza w postaci choroby Hashimoto, również przytrafia im się 5-krotnie częściej.
Wypadanie włosów przy nadczynności tarczycy
Nadczynność tarczycy, związana z nadmierną produkcją hormonów, zdarza się częściej niż niedoczynność. Wszystkie przemiany w organizmie są wówczas przyspieszone. Także ta choroba odbija się na włosach, które stają się cienkie i jedwabiste, o wzmożonym połysku. Nadmiar hormonów zaburza równowagę między liczbą włosów w stadium wzrostu i w stadium spoczynku, wskutek czego po 2-4 miesiącach od zachorowania włosy zaczynają wypadać. Łysienie może przyjmować postać rozlaną na całą skórę głowy lub włosy mogą wypadać kępkami. Łysienie plackowate występuje zwłaszcza, gdy choroba ma podłoże autoimmunologiczne.
Jak zahamować wypadanie włosów przy chorobach tarczycy
Nie ma wątpliwości, że to nieprawidłowa ilość wytwarzanych przez tarczycę hormonów powoduje zaburzenie metabolizmu włosów, co prowadzi do ich wypadania. Dlatego kluczem do powstrzymania łysienia jest wyleczenie tarczycy. Nie ma innego sposobu. Wówczas wszelkie niepożądane objawy ustąpią, a włosy stopniowo odrosną. Więcej na http://www.medmix.pl
