Ilona Felicjańska: seks i skandal, czyli „Wszystkie odcienie czerni” (zdjęcia)

Przeczytaj zanim wydasz opinię – zaznacza na fb Ilona Felicjańska przy każdym poście poświęconym książce „Wszystkie odcienie czerni”. To znamienne, bo rzeczywiście zbyt łatwo wydajemy osąd, szczególnie w Internecie. No bo jak to, modelka, alkoholiczka wydaje książkę? Nie do pomyślenia!

 

Wmawia się nam, zwłaszcza modelkom, że nie mamy prawa robić innych rzeczy. Że jak ktoś jest do wszystkiego, to jest do niczego. Już czytałam krytykę książki na moim fan page’u, mimo iż jeszcze nie ma jej w sprzedaży i nikt jej nie czytał. W naszym kraju to jest szczególnie dotkliwe. Wiem, że nie ucieknę przed krytyką, ale ja przeżyłam taki walec krytyki na temat swojej osoby, że nie mam już w sobie lęku o to, co ludzie, zwłaszcza anonimowi, powiedzą. Nie zaczęłam pisać tej książki, żeby ktoś ją przeczytał. Pisałam już w czasie swojej terapii, gdzie uciekałam od świata zewnętrznego w świat fantazji. A wyobraźnię mam mocno rozwiniętą, ponieważ jako dziecko mieszkałam w małej wiosce, gdzie była biblioteka, w której upływała mi duża część mojego życia.

Książka nie wzbudziłaby takich kontrowersji, gdyby nie był to thriller erotyczny. Jeśli znana publicznie osoba pisze książkę erotyczną, zaraz zaczynają się spekulacje, na ile można się w niej dopatrywać wątków autobiograficznych.

Wszystkie odcienie czerni są literacką fikcją – nie pozostawia złudzeń Ilona. – Nie jestem pisarką i nie wiem, skąd pisarz czerpie inspiracje do swoich książek. Według mnie to życie pisze najlepsze scenariusze i nie da się uniknąć odwołań do własnego życia, do własnych doświadczeń, przeczytanych przez siebie książek, obejrzanych filmów, zasłyszanych historii. Ale to nie zmienia tego, że napisałam książkę fikcyjną.

Jak chyba każda wydawana w tej chwili książka erotyczna, także i Wszystkie odcienie czerni wywołują skojarzenia z hitem erotycznej literatury kobiecej ostatnich miesięcy – Pięćdziesiąt twarzy Greya. Jest to wykorzystywane jako chwyt marketingowy, i nic dziwnego w sytuacji, gdy uznana za szczyt grafomani cała seria powieści E.L. James o Greyu tak dobrze się sprzedają. Sama Ilona Felicjańska nie ukrywa, że książka jest próbą zdyskontowania sukcesu Pięćdziesięciu twarzy Greya i mody na erotykę w literaturze. Jednak nazywanie Wszystkich odcieni czerni kopią Greya lub książką zainspirowaną Greyem to nieporozumienie. Bo jedyne podobieństwo to sam fakt istnienia scen erotycznych.

Można by się zastanowić, dlaczego Ilona nie napisała książki o modelkach lub alkoholizmie? To naturalnie wpisywałoby się w jej życie i je doświadczenie. Z drugiej strony, nie ma się co dziwić, że napisała książkę o tematyce, na którą jest zapotrzebowanie. Nagle odkryto, że odważna erotyka w literaturze się sprzedaje i wiele wydawnictw próbuje wzbogacić swoje portfolio o książki erotyczne. Przy czym są to na ogół erotyczne harlequiny, a tymczasem Wszystkie odcienie czerni to thriller.

Ilona zapytana, czy jest gotowa na skandal, mówi: – Obserwuję to, co się dzieje, i uczę się. Zauważyłam, że gdy dostawałam nagrodę za dobroczynność, nie pisał o tym nikt. Jak dostałam nagrodę ECCO Walk In Style niewiele osób to interesowało. Kiedy zostałam Kobietą Roku „Kreatywna w biznesie” lub dostawałam inne nagrody za swoją działalność, dla nikogo nie było to ciekawe. Dopiero mój wypadek samochodowy, mój problem z alkoholem sprawił, że media się mną zainteresowały. Mam poczucie, że nie zawiniłam aż tak, żeby zasługiwało to na taki szum wokół mnie. Ale czerpię z tego doświadczenia. Skandal się sprzedaje, więc proszę bardzo, ja dostarczę skandalu, dostarczę tego, co jest w tym kraju oczekiwane.

Przy tym całym zainteresowaniu seksem w książce Ilony Felicjańskiej, umyka jedna ważna rzecz. Mało kto zauważa (pewnie dlatego, że książka dopiero w poniedziałek 23 stycznia trafi do sprzedaży i możliwe, że jestem jedną z niewielu osób, które miały okazję zapoznać się z całością), że to naprawdę nieźle napisany thriller, z wciągającą fabułą i dobrze skonstruowaną intrygą. Komu nie w smak sceny erotyczne z kaskadowymi orgazmami bohaterki, może się skupić na próbie rozwikłania zagadki Oskara, tajemniczego kochanka Anny, bohaterki książki. Jest we Wszystkich odcieniach czerni świat korupcji, podwójnej moralności, korporacji prawniczych i koncernów farmaceutycznych. I poczucie matni.

[Not a valid template]

Gratuluję Ilonie – tej książki i odwagi w dążeniu do tego, by realizować swoje marzenia.

Aneta Pondo

W księgarniach książka ukaże się 23 stycznia. W tym dniu będzie też wernisaż prac Arcadiusa Mauritza – świetnego fotografa, którego już prezentowaliśmy w Mieście Kobiet.