Oczy: warto o nie zadbać / fot. materiały prasowe
Oczy to bez wątpienia jedna z najważniejszych części ludzkiego ciała. Umożliwiają odbieranie otaczającego nas świata i prawidłowe w nim funkcjonowanie. Dlatego wszelkiego rodzaju choroby i patologie z nimi związane, zawsze są powodem budzenia się większego niepokoju. Wiele schorzeń i wad wzroku jest dość powszechnych, są też jednak i takie, które uchodzą za stosunkowo mało znane, a przez to wydają się nam szczególnie groźne. Do tego właśnie typu chorób należy – między innymi – stożek rogówki
Czym jest stożek rogówki?
Na początek dwa słowa z zakresu anatomii i fizjologii, żeby dobrze zrozumieć zagadnienie. Rogówką nazywamy wypukłą, przednią część gałki ocznej. Stanowi ona miejsce styku oka ze światem zewnętrznym, a zatem musi być do tego odpowiedzialnego zadania dobrze przystosowana. Zbudowana jest z kilku warstw, które nadają jej odpowiednią grubość i wytrzymałość. Prawidłowa rogówka nie stanowi przeszkody dla światła wpadającego z zewnątrz do gałki ocznej. Jednak kiedy jej powierzchnia ulegnie zmianie na skutek ścieńczenia (a tym samym przybierze kształt zbliżony do stożka), wtedy pojawia się problem, którego efektem mogą być różnego rodzaju zaburzenia, takie jak nadmierna wrażliwość na światło, utrata prawidłowej ostrości wzroku, a nawet mnogie widzenie. I takie właśnie schorzenie nazywamy obrazowo stożkiem rogówki.
Skąd bierze się stożek rogówki i jakie są jego objawy?
Stożek rogówki należy do chorób degeneracyjnych, czyli polegających na zwyrodnieniu danego organu i stopniowej utracie przez niego prawidłowej funkcji. Na powstanie stożka rogówki zasadniczy wpływ ma również częste pocieranie oczu – coś, co wielu z nas robi zazwyczaj odruchowo, niemalże nieświadomie. Takie rozłożone w czasie i powtarzalne zachowanie powoduje stopniowy spadek wytrzymałości rogówki, a w konsekwencji jej ścieńczenie. Jednym z charakterystycznych objawów stożka jest występowanie okresu, w którym zmiany na przemian postępują i cofają się, efektem czego chory ciągle musi zmieniać moc okularów lub soczewek kontaktowych. Schorzenie może rozwijać się szybko, jednak najczęściej pogłębia się przez kilka/kilkanaście lat, aż do zatrzymania się na pewnym poziomie – mniej lub bardziej zaawansowanym. Do głównych objawów stożka rogówki zaliczamy m.in.: narastający astygmatyzm lub krótkowzroczność, podwójne widzenie, pogorszenie wzroku w ciemności, spadek ostrości obrazu (niekiedy z zamgleniem), a także swędzenie oczu.
Różne sposoby leczenia stożka rogówki
Istnieją dwa rodzaje metod leczenia tego schorzenia: zachowawcze i operacyjne. Pierwsze, bardziej doraźne, nie są w stanie powstrzymać postępu choroby – mogą jedynie pomóc zapewniać na bieżąco prawidłowe widzenie. W tym właśnie celu stosuje się specjalne twarde i hybrydowe soczewki, których zadaniem jest wygładzenie powierzchni rogówki – tradycyjne, miękkie, są w tym przypadku całkowicie nieskuteczne. Natomiast jeśli chodzi o wyleczenie (zatrzymanie) stożka – zapewnić je mogą tylko metody operacyjne, w tym m.in.: Cross Linking, wszczepienie pierścieni Intacs, a także zabieg Topoguided. Wszystkie te zabiegi znajdują się w ofercie Specjalistycznego Centrum Korekcji Wzroku -Vidium Medica z oddziałami w Krakowie i Warszawie, gdzie zaopatrzymy się również w soczewki hybrydowe.
Wskazania do zabiegu i jego przebieg
Zaobserwowanie u siebie typowych dla stożka objawów, jest jednym ze wskazań do podjęcia leczenia,. O wyborze właściwej terapii decyduje okulista. Przed samym zabiegiem również czeka nas wizyta u lekarza oraz badanie kwalifikacyjne. Wspomniany wcześniej Cross Linking należy do najnowocześniejszych i najczęściej wybieranych sposobów korekcji stożka. Istotą tego mało inwazyjnego zabiegu jest nasączenie tkanki rogówki roztworem ryboflawiny i poddanie działaniu promieniowania ultrafioletowego, co powoduje wzrost sztywności, a co za tym idzie odporności rogówki. Operacja odbywa się w znieczuleniu miejscowym, a po jej wykonaniu u niektórych pacjentów obserwuje się nie tylko zatrzymanie postępu choroby, ale również częściowe cofnięcie się jej!
Inna z metod leczenia polega na użyciu lasera femtosekundowego i wszczepieniu do środka rogówki specjalnych, indywidualnie dobieranych pierścieni Intacs, których zadaniem jest takie jej spłaszczenie, by uzyskany kształt był jak najbliższy prawidłowemu. W tym przypadku również korzysta się z miejscowego znieczulenia.
Uniknąć przeszczepu rogówki
Chyba każdy czekający nas zabieg niesie ze sobą pewną ilość stresu, niepokoju i obaw. Dlatego decydując się na leczenie jakiegokolwiek schorzenia, warto oddać się w opiekę prawdziwych specjalistów, wśród których poczujemy się w pełni bezpiecznie i komfortowo. Trzeba wiedzieć, że w porę zdiagnozowany i zatrzymany stożek może znacznie opóźnić konieczność poddania się przeszczepowi rogówki!
źródło: Partner MK
