Sposoby na klasterowe bóle głowy
...czyli na jedną z dolegliwości, jakimi częstuje nas życie na łonie cywilizacji

fot. Mikael Blomkvist / Pexels
Klasterowy ból głowy należy do bardziej dokuczliwych przypadłości, odczuwanych zwykle po jednej stronie głowy. To nagłe i uporczywie powtarzające się ataki, którym towarzyszy łzawienie oka i wodnista wydzielina z nosa. Leczenie jest trudne, ponieważ podłoże tej choroby nadal do końca nie jest jasne
Przyczyny klasterowego bólu głowy
Niestety nadal nie jest poznana dokładna przyczyna bólu, odczuwanego po jednej stronie głowy, dlatego też leczenie jest długotrwałe i często nie przynosi oczekiwanego rezultatu. Statystycznie klasterowe bóle głowy występują rzadziej niż migrena, ale mogą mieć równie intensywne nasilenie. Wiąże się je z intensywnym trybem życia i dużym poziomem stresu, który może być aktywatorem ataku. Coraz częściej wskazuje się też na skłonność do dziedziczenia tej przypadłości. Ból odczuwany z jednej strony jest częściej diagnozowany u mężczyzn, między 10., a 40. rokiem życia, chociaż zdarza się, że kobiety cierpią na klasterowe bóle głowy do późniejszego wieku.
Klasterowy ból głowy ma dwie postaci:
• Może występować epizodycznie. Wówczas ataki pojawiają się kilkukrotnie w ciągu dnia, mają różny czas trwania i różne nasilenie. Mogą trwać od kilkunastu minut do kilku godzin, po czym ustępują i pojawiają się ponownie. Dla bólów epizodycznych charakterystyczne są kilkumiesięczne okresy, w których ta dolegliwość zupełnie nie powraca. Z tego powodu niekiedy nazywa się je bólami epizodycznymi lub sezonowymi.
• Bóle mają również postać przewlekłą, w trakcie której osoby cierpiące na tę chorobę odczuwają nieustannie ból o różnym natężeniu, a stan ten może trwać od kilku tygodni nawet do kilku miesięcy.
Właśnie dotkliwe ataki, a także ich liczba i czas nasilenia objawów sprawiają, że choroba jest trudna, jeśli chodzi o leczenie.
Jak złagodzić klasterowy ból głowy?
W doraźnym łagodzeniu bólu o lekkim do umiarkowanego nasileniu dobrze sprawdzają się leki przeciwbólowe, które należą do grupy NLPZ (niesteroidowych leków przeciwzapalnych). Są dostępne bez recepty i zawierają takie substancje czynne jak m.in. ketoprofen, metamizol czy ibuprofen. Sposób leczenia uzależniony jest jednak od długości ataku, ponieważ w przypadku krótkotrwałego, ale intensywnego bólu lek w kapsułkach zupełnie się nie sprawdzi. Wówczas należy wybrać aerozol lub lek w postaci granulatu do rozpuszczenia w wodzie, np. Ketonal Sprint, który w połączeniu z lizyną szybko dociera w miejsce bólu i minimalizuje dolegliwości.
W terapii najważniejsza jest profilaktyka, czyli zapobieganie uporczywym napadom. Leczenie powinno zawsze odbywać się pod kontrolą specjalisty. Zwykle choremu podaje się glikokortykosteroidy, węglan litu, a także blokery kanału wapniowego. Ważna jest też obserwacja własnego organizmu i identyfikacja objawów poprzedzających napad. Coraz częściej mówi się o obiecujących wynikach sesji terapeutycznych, których celem jest redukcja stresu i napięcia mięśni. Ważne są też zdrowe nawyki w naszym codziennym życiu.