Zagrożenia wynikające z siedzącego trybu życia
Ruch jest potrzebny człowiekowi do życia tak samo, jak powietrze, tyle tylko, że skutki jego braku nie są odczuwalne od razu
fot. Adobestock
Siedzący tryb życia znajduje się w czołówce potencjalnych zagrożeń cywilizacji. Uważa się, że stanowi on czwartą przyczynę zgonów na świecie, plasując się za paleniem tytoniu, cukrzycą i nadciśnieniem tętniczym. Dlatego osoby, które prowadzą taki tryb życia, powinny jak najszybciej zmienić swoje nawyki. Dzięki temu mają szansę zapobiec negatywnym skutkom, jakie niesie ze sobą unieruchomienie
Otyłość
Otyłość to choroba wynikająca z siedzącego trybu życia, powstająca w konsekwencji zachwiania równowagi między podażą kalorii wraz z posiłkami, a wydatkowaniem energii. Gromadzący się nadmiar tkanki tłuszczowej wpływa negatywnie na cały organizm. Wywołuje on bowiem zaburzenia gospodarki węglowodanowej i tłuszczowej. Z tego powodu osoby otyłe są bardziej od innych narażone na choroby układu sercowo-naczyniowego takie jak: miażdżyca, nadciśnienie tętnicze, niedokrwienie mięśnia sercowego, udar oraz dolegliwości na tle metabolicznym – np. cukrzyca.
Dolegliwości kręgosłupa
Siedzący tryb życia w pierwszej kolejności powoduje dolegliwości kręgosłupa. Wynikają one z przebywania zbyt długo w wymuszonej pozycji ciała, np. przed telewizorem czy komputerem. Powoduje to długotrwały ucisk na krążki międzykręgowe (tzw. dyski), które w miarę postępu czasu mogą pękać i powodować silny ucisk na struktury nerwowe. Przykładem jest rwa kulszowa. Zwykle ustępuje samoistnie, ale czasem do jej wyleczenia konieczne są leki przeciwbólowe lub żel chłodzący. Jednostajna pozycja ciała sprzyja również zwyrodnieniu kręgów, które stają się słabsze i mogą łatwiej ulegać złamaniom.
Problemy kostno-stawowe
Mała ilość ruchu powoduje także zanik tkanki chrzęstnej na powierzchni stawów oraz mazi stawowej, co zwiększa ryzyko uszkodzenia stawu. Dodatkowo dochodzi do przykurczy mięśni, więzadeł i torebek stawowych, co ogranicza ruchomość i elastyczność stawów. Siedzący tryb życia powoduje również zaburzenie gospodarki wapniowo-fosforanowej, czego konsekwencją jest odwapnienie kości i osteoporoza, które mogą skutkować patologicznymi złamaniami kości.
Pogorszenie nastroju
Udowodniono, że brak aktywności fizycznej niekorzystnie odbija się nie tylko na kondycji fizycznej, ale także psychicznej człowieka. Wiele badań wskazuje na to, że regularny wysiłek fizyczny (ok. 3 razy w tygodniu) jest w stanie poprawić funkcjonowanie układu nerwowego. Zaobserwowano, że zmniejsza on ryzyko wystąpienia depresji, zaburzeń lękowych, nerwicy, silnych bólów głowy, a także poprawia koncentrację i zdolność do zapamiętywania.
Spadek odporności
Brak ruchu silnie oddziałuje na cały organizm, w tym na układ immunologiczny, zmniejszając jego aktywność i zdolność do obrony. Słabnące bariery odpornościowe i osłabiona zdolność eozynofilii do neutralizowania patogenów zwiększa szansę infekcji, osłabienia i ogólnego pogorszenia stanu zdrowia. Z tego powodu u osób bez aktywności fizycznej zwiększa się prawdopodobieństwo wystąpienia choroby nowotworowej.
Oliwia 16 lipca, 2020
Oj tak, każdy pracownik biurowy wie o czym piszecie. Ale na te problemy zbawienna jest joga! Odkąd zaczęłam ćwiczyć jogę, bóle kręgosłupa całkowicie się skończyły. Rozciąganie czyni cuda.
Beata Dmowska 25 lipca, 2020
Otyłość jest pierwszym alarmem, że coś jest nie tak. Miałam koleżankę, która zaczęła pracę w biurze i przytyła 10kg w rok, nie widziała nic złego w tym. To ma bardzo złe konsekwencje zdrowotne.