Psychoterapeuta rodzinny we Wrocławiu – kiedy warto zwrócić się do niego o pomoc?

Rodziny często mierzą się z różnymi trudnościami, które przekraczają ich wewnętrzne zasoby radzenia sobie z problemami. Jakiej pomocy udzieli Wam psychoterapeuta rodzinny we Wrocławiu?

Psychoterapeutę rodzinnego w Empatio obowiązuje bezstronność

Psychoterapeuta rodzinny w Empatio pomoże Wam zrozumieć wzorzec wzajemnych interakcji, który przyczynia się do zgłaszanych przez Was problemów. Zapewni atmosferę opartą na szacunku, zrozumieniu i życzliwości wszystkim uczestnikom sesji. Na specjaliście spoczywa obowiązek zachowania bezstronności. Nie wolno mu faworyzować żadnego członka rodziny. Celem współpracy wszystkich zgromadzonych osób jest poprawa relacji i rozwiązanie zgłaszanych problemów.

Koncepcja rodziny jako systemu

W psychoterapii zazwyczaj przyjmuje się, że rodzina stanowi pewien system. Jej członkowie wzajemnie na siebie oddziałują, co skutkuje wykształceniem stanu dynamicznej równowagi. Żadne zachowanie nie przechodzi bez echa. Jeśli zmienia się jakaś składowa, np. matka popada w depresję, to odbija się to na życiu wszystkich członków rodziny. Niektórzy z nich mogą próbować ją wyrwać ze stanu przygnębienia i smutku, wykazując zachowania problemowe.

Rodzina przypomina system naczyń połączonych, które wzajemnie na siebie oddziałują / fot. Freepik

Pacjent Identyfikowany informuje tylko o dysfunkcjach systemu rodzinnego

Każdy członek rodziny wchodzi w interakcje z pozostałymi osobami, przez co wszystkie elementy systemu wzajemnie na siebie oddziałują. Ma to kluczowe znaczenie w procesie diagnostyki i prowadzenia sesji. Przyjmuje się, że Pacjent Identyfikowany tylko informuje o dysfunkcji systemu, w którym żyje. Problem dotyczy zaś wszystkich członków rodziny. Po stronie niektórych osób może być wręcz większy niż u Pacjenta Identyfikowanego. Nie wszyscy jednak uświadamiają sobie trudności, z którymi przyszło im się zmierzyć.

W jaki sposób dzieci ratują system rodzinny?

Problematyczne zachowania członka rodziny, które stanowią przyczynę podjęcia terapii, pełnią funkcję użyteczną. Mają za zadanie zwrócić uwagę na dysfunkcję całego układu i zmienić jego równowagę (homeostazę). Niekiedy dzieci ratują w ten sposób swoich rodziców, którzy borykają się z depresją i stanami lękowymi. Próbują ich wyrwać z objęć dysfunkcyjnych myśli.

Pacjent Identyfikowany poprzez swoje problematyczne zachowanie pragnie zwrócić uwagę na dysfunkcję całego systemu / fot. Freepik

Problemy w nauce jako próba znalezienia zajęcia dla matki

Np. syn może mieć poważne problemy w nauce. Jego rodzice zgłaszają się do terapeuty rodzinnego, aby ustalił on przyczynę zaistniałych trudności. Początkowo uważają, że tkwi ona w indywidualnych problemach dziecka, np. deficycie uwagi. Podczas pogłębionej pracy wychodzi jednak na jaw, że matka czuje się niepotrzebna. Syn zbierając jedynki z kilku przedmiotów, dba o to, aby miała zajęcie. Teraz w centrum jej zainteresowań znajduje się wspólne odrabianie lekcji, dlatego nie grozi jej depresja. Dziecko popycha ją bowiem do działania.

Problemy wychowawcze jako próba zjednoczenia rodziny

Córka, która zawsze przynosiła świadectwo z czerwonym paskiem, nagle zaczyna przysparzać problemów wychowawczych swoim rodzicom. Opiekunowie nie rozumieją, jak do tego doszło. Uważają, że zmiana jej zachowania wynika z negatywnego wpływu znajomych, którymi się otacza. Podczas sesji wychodzi na jaw, że jej rodzina jest zagrożona rozpadem. Rodzice od dawna rozważają rozwód. Córka chce zapobiec rozstaniu matki i ojca. Zaczyna zatem sprawiać problemy, które mobilizują ich do podjęcia wspólnych działań na rzecz zwalczania trudności wychowawczych.

Objawy psychosomatyczne jako próba załagodzenia rodzinnych awantur

Niekiedy u dziecka pojawiają się problemy zdrowotne, które nie znajdują wytłumaczenia w jego fizjologii i anatomii. Lekarze rozkładają ręce, bo nie potrafią zdiagnozować przyczyn nawracających migren i bólu pleców. Kierują młodego człowieka do psychoterapeuty, aby ten potwierdził lub wykluczył podłoże psychosomatyczne. Sesje rzucają nowe światło na zgłaszane dolegliwości. Okazuje się, że dziecko dorasta w cieniu rodzinnych awantur. Rodzice ciągle kłócą się o każdy drobiazg. Przestają jedynie wówczas, gdy ich pociecha choruje i muszą skupić się na ważniejszym problemie, czyli walce o jej zdrowie.

Izolacja od rówieśników jako wyraz lojalności wobec samotnej matki

Syn nie potrafi budować trwałych i satysfakcjonujących relacji z rówieśnikami. Nie ma zbyt wielu kolegów, a ci, z którymi utrzymuje kontakt, rzadko znajdują dla niego czas. Matka martwi się o jego rozwój psychoemocjonalny. Pragnie wykluczyć autyzm. Podczas sesji wychodzi na jaw, że kilka miesięcy temu rozwiodła się z mężem. Partner zostawił ją z dnia na dzień dla młodszej kobiety. Syn oddalając się od znajomych, usiłował zapewnić swojej matce towarzystwo. Chciał był lojalny względem niej, aby nie czuła się samotna.

Objawy dysmorfofobii jako próba ratowania matki z anoreksją

Córka zdradza objawy dysmorfofobii. Ciągle postrzega swój wygląd w krzywym zwierciadle. Widzi wyimaginowane wady, które nie istnieją. Pomimo że jest szczupła, pragnie schudnąć. Choć ma krągłe piersi, rozważa operację powiększenia biustu. Nieustannie znajduje w sobie coś, co wymaga udoskonalenia. Podczas wizyty u psychoterapeuty rodzinnego wychodzi na jaw, że matka dziewczyny boryka się z zaburzeniami odżywiania. Choruje na anoreksję. Córka boi się ją stracić, dlatego zachowuje się jak matka, aby zwrócić uwagę na problem zdrowotny w rodzinie.

Depresja dziecka jako cement spajający rodzinę

Niekiedy dziecko choruje na depresję. Cierpi na zaburzenia snu, apetytu i nastroju. Nie wychodzi z domu, aby bawić się z rówieśnikami. Ma coraz więcej nieobecności w szkole. Nic nie sprawia mu przyjemności, nawet gry komputerowe. Rodzice martwią się jego stanem. Nie chcą, aby dziecko odebrało sobie życie, o czym często wspomina. Zgłaszają się z nim na terapię rodzinną. Specjalista odkrywa, że więź łącząca matkę z ojcem już dawno uległa rozluźnieniu. Gdyby nie depresja dziecka, małżeństwo złożyłoby pozew o rozwód. Młody człowiek przyjmuje na siebie objawy zaburzeń nastroju, aby ratować związek swoich rodziców.

Uzależnienie nastolatka jako odpowiedź na brak bliskościowych więzi w rodzinie

Uzależnienie nastolatka także może być sygnałem alarmowym, jaki wysyła Pacjent Identyfikowany. Nadużywa alkoholu po to, aby zwrócić uwagę na to, że jego rodzice zajmują się wyłącznie pracą. W jego rodzinie brakuje bliskościowych i wspierających relacji. Nikt ze sobą nie rozmawia na głębsze tematy. Wszyscy wymieniają się tylko komunikatami dotyczącymi organizacji życia codziennego. Dziecko poprzez swój nałóg chce ich skłonić do rozmowy o trudnych emocjach i niezaspokojonych potrzebach.

Jak pracuje psychoterapeuta rodzinny w nurcie systemowym?

Psychoterapeuta rodzinny bardzo często w swojej pracy wykorzystuje nurt systemowy, który skupia się na szukaniu powiązań między problematycznym zachowaniem a pozostałymi elementami układu. Jeśli uzdrowieniu ulegnie jeden z nich, to zmieni się stan równowagi. Np. matka wyleczy się z anoreksji, a jej córka przestanie nadmiarowo interesować się swoim wyglądem i szukać w nim wad. Kobieta po rozwodzie przepracuje rozstanie z mężem, przez co jej syn zacznie pielęgnować relacje z rówieśnikami. Psychoterapeuta rodzinny w Empatio nikogo nie obwinia, lecz stara się poznać mechanizm wzajemnych interakcji, aby udzielić wsparcia swoim klientom. Korzystając z jego usług, możecie liczyć na atmosferę pełną bezpieczeństwa i troski.

EMPATIO Magdalena Senderowska
Al. Architektów 10/3
ul. Szybowcowa 50/28
Wrocław

Rejestracja telefoniczna: 535 989 536
https://psycholog-ms.pl/kontakt/

Źródło: materiał Partnera MK