Przyjaźń. Jaka jest jej trudniejsza strona?
Prawdziwych przyjaciół poznaje się po tym, że siadają przy stoliku trzyosobowym
Często spotykam ludzi, którzy boją się zaufać. Niechętnie reagują na propozycję przyjaźni. Oddalają myśl, że mogliby wejść w głębszą więź z drugim człowiekiem. Dewaluują znaczenie przyjaźni. Dlaczego tak się dzieje i czy warto otwierać się na przyjaźń, skoro to ryzykowne i może przynieść zawód?
Wiadomo, że dobrą relację się robi a nie dostaje w prezencie. Dlatego oczekując pięknej przyjaźni, nie oczekuj biernie. Wychodź, działaj, dawaj, bierz, niech będzie aktywna wzajemność!
Wtedy szansa na udaną przyjaźń rośnie, a profity z niej płynące są nie do przecenienia.
Głębia słowa „przyjaźń”
Przyjaźń. Słowo przepiękne. Bogate w swoim znaczeniu.
Oznacza, że stoję tak blisko kogoś, że aż dotykam jego jaźni (przy jaźni).
Przyjaciel to ktoś, kogo dopuszczam do bycia blisko siebie i zwykle nie zakładam, że wydarzą się zranienia. A przecież nie ma innej drogi do budowania głębokich więzi, jak tylko przez autentyczność. Ta natomiast zawsze niesie ze sobą przestrzeń prawdy, bólu i zranień. To one są przeciwwagą tego co lekkie, łatwe i przyjemne. Ta przeciwwaga daje balans, który zawsze jest dobrą opcją w przeżywaniu życia na różnych jego płaszczyznach.
Czy w przyjaźni należy mieć wyłączność na drugiego człowieka?
Kiedy w przyjaźni dwóch osób nie ma miejsca na zaproszenie osób trzecich, mówi się o relacji symbiotycznej. Grono przyjaciół należy poszerzać, bo w prawdziwej zdrowej przyjaźni zawsze znajdzie się miejsce dla osób trzecich.
Mówi się nawet, że prawdziwych przyjaciół poznaje się po tym, że siadają przy stoliku trzyosobowym.
Ponieważ jako ludzie jesteśmy ułomni i popełniamy błędy, czasami trzeba z jakiegoś powodu przerwać przyjaźń. Wtedy może stać się to wielkim cierpieniem. W tej sytuacji trzeba nam uważnie rozważyć czy nie bardziej destrukcyjne staje się utrzymanie na siłę tej przyjaźni.
Przeczytaj koniecznie:
Fałszywi przyjaciele. Kiedy pozwolić im odejść?
Dobra przyjaźń to również troska o samotność drugiego człowieka. Ważną umiejętnością, która pomaga zdrowo utrwalać wszelkie przyjaźnie, jest właściwe przeżywanie samotności w więzi. We właściwym sobie momencie każdy z nas powinien znaleźć przestrzeń na czas i rzeczy tylko dla siebie i tym samym uszanować przestrzeń przyjaciół.
Przyjacielskie upomnienie
Przyjaciel to również ten, który nie boi się upomnieć. Takie braterskie upomnienie różni się od zemsty czy krytyki tym, że nie ma w sobie elementu rozładowania agresji. Krytyka, która przychodzi łatwo jest destrukcyjną krytyką. Upominający przyjaciel pamięta o tym, by dotykać tylko konkretnego faktu. To może zranić, ale to czasami jedyna droga, by coś uleczyć i ocalić (tak jak w ratującej życie chirurgii).
Takie upomnienie może być dla nas bardzo cenne. Wiadomo przecież, że dwie pary oczu widzą lepiej a drugi człowiek może pokazać nam to, co jeszcze w nas nienastrojone.
Przy drugim człowieku bowiem nastraja się nasze serce.
Kryzys w przyjaźni
Jeśli wchodząc w przyjaźń nie zakładasz miejsca na zranienie i cierpienie, to lekko nie będzie.
Jako ludzie popełniamy błędy, zawodzimy, rozczarowujemy.
Zakładać brak rozczarowań w bliskiej więzi to tak jakby być zdziwionym, że nadejdzie noc.
Spodziewajmy się kryzysów w naszych przyjaźniach. Przyjmijmy je z akceptacją. Przyglądnijmy się nim i zobaczmy co chcą nam pokazać. Może to być dla nas ważna lekcja, za którą warto podziękować, również przyjacielowi. Jeśli jesteśmy dojrzali i mamy świadomość ludzkiej, błędnej natury, to przyjmiemy kryzys i rozczarowanie. Wyciągniemy z niego wnioski i ostatecznie jest szansa, że po takim doświadczeniu relacja przyjaźni będzie jeszcze silniejsza.
Bądź zaangażowana i wymagaj od siebie
Dobrym ruchem w przyjaźni jest brak oczekiwań od drugiej strony i zaangażowanie z naszej strony. Nie czekaj, działaj! – to dewiza, która pobudza przyjaźń do rozwoju i jest odpowiedzialnym podejściem w relacji z drugim człowiekiem.
Bo jak mawiał Zig Ziglar:
„Jeśli szukasz przyjaciela, przekonasz się, że jest on bardzo rzadki do znalezienia. Jeśli chcesz zostać przyjacielem, znajdziesz ich wszędzie”.
Czym jest prawdziwa przyjaźń?
Trudno określić, czym dokładnie jest „prawdziwa przyjaźń”.
Bo dla każdego człowieka przyjaźń oznacza coś innego. Zwykle przyjacielem nazywamy kogoś, komu ufamy i przy kim czujemy się dobrze. Czasem mówiąc o „prawdziwej przyjaźni”, mamy na myśli przyjaźń, która trwa już od dłuższego czasu. Ilu ludzi, tyle teorii „prawdziwej przyjaźni”.
A tak oto trafnie podsumował temat Muhammad Ali:
„Przyjaźń jest najtrudniejszą rzeczą na świecie do wyjaśnienia. To nie jest coś, czego nauczysz się w szkole. Ale jeśli nie nauczyłeś się znaczenia przyjaźni, tak naprawdę niczego się nie nauczyłeś”.
Zobacz koniecznie:
100 cytatów o zaufaniu