Premiera spektaklu „Joanna d`Arc” już 6 listopadach na deskach STU!/ fot. materiały prasowe
6 listopada na Scenie STU odbędzie się premiera opery Joanna d’Arc. Przygotowany na Światowe Dni Młodzieży spektakl po raz pierwszy zaprezentowano w lipcu w Kościele Piotra i Pawła w Krakowie. Reżyserką, autorką muzyki oraz libretta do opery jest amerykańska kompozytorka Noa Ain
Premiera spektaklu „Joanna d`Arc” już 6 listopadach na deskach STU!/ fot. materiały prasowe
Joanna d’Arc jest jedną z najbardziej charyzmatycznych postaci w historii Europy i Kościoła. Stała się ikoną europejskiej kultury, bohaterką licznych obrazów, tekstów literackich, dzieł muzycznych, a współcześnie także komiksów czy gier komputerowych. Jej biografia wciąż intryguje, zmusza do stawiania nieoczywistych pytań. Artyści w rozmaity sposób starają się zbliżyć do fenomenu osobowości Joanny, za każdym razem inaczej ją oświetlając.
Noa Ain, amerykańska kompozytorka i reżyserka, nie szuka w Joannie tego, co kontrowersyjne, co mogło stanowić o jej odmienności. Nie podąża za interpretacjami teologicznymi czy psychologicznymi. Mówiąc o współczesności Joanny d’Arc, przywołuje Malalę Yousafai (Pakistankę, walczącą o prawa muzułmańskich kobiet) czy Jo Cox (brytyjską parlamentarzystkę, działaczkę społeczną, zastrzeloną w czerwcu 2016). Odwaga w podjęciu zadania ponad siły, obrona wyznawanych wartości nawet za najwyższą cenę – to według Ain aktualny wymiar Joanny d’Arc. Joanna d’Arc to spektakl kobiety – o kobiecie pochodzącej z innego świata, z innej epoki, a jednak bliskiej. Kobiety, a z naszej perspektywy szesnastoletniej dziewczynki, która dokonać musiała najtrudniejszego wyboru.
Na scenie zobaczymy znakomitą sopranistkę Marzenę Lubaszkę. Artystka nie odgrywa roli Joanny, raczej mierzy się z tą postacią, przygląda się jej, próbuje włożyć na siebie kostium legendy, sprawdza, na ile mogłaby się w nim odnaleźć współczesna młoda kobieta. Śpiewowi towarzyszy muzyka w systemie „dźwięku otaczającego/surraund” oraz projekcja filmowa, stanowiąca poetycki, impresyjny zapis obrazów oddających emocje, stany, odczucia bohaterki. Jakie mogły być one kiedyś i jakie mogłyby być dzisiaj. Obraz i dźwięk, projekcja i żywy plan budują sieć powiązań, które nawzajem się uzupełniają i oświetlają, ukazując postać Joanny d’Arc w zupełnie nowej odsłonie.
