fot. Igor / Adobe Stock
Każdy kraj charakteryzuje się inną kulturą, a co za tym idzie, ma swoje własne obyczaje weselne. Tyczy się to również Polski, w której tradycje związane z zamążpójściem oraz późniejszą zabawą do białego rana, są mocno zakorzenione. Choć mówi się, że dzisiejsze przyjęcia weselne organizowane są nowocześnie, to jednak duch tradycji wciąż im towarzyszy
Błogosławieństwo rodziców
Polskie tradycje przeplatają się ze sferą religijną. Nic w tym dziwnego, w końcu kościół przez lata brał udział w kształtowaniu wartości i obyczajów w naszym kraju. Kiedyś myśląc o ślubie, nikt nie brał nawet pod uwagę ślubu cywilnego – miało być tak, jak Pan Bóg przykazał. Stąd też narodziła się tradycja błogosławieństwa państwa młodych przez rodziców. Według tradycji para młoda prosi rodziców o błogosławieństwo w domu panny młodej. Właśnie w jej progach zbiera się najbliższa rodzina, a para młoda klęka przed rodzicami, by prosić o błogosławieństwo dla ich związku. Zdarza się również, że o błogosławieństwo proszeni są także dziadkowie, a nawet rodzice chrzestni. W niektórych regionach Polski błogosławieństwa udziela się poprzez nakreślenie znaku krzyża na czołach przyszłych małżonków, a w innych używa się do tego celu wody święconej.
Współcześnie wiele par decyduje się na ślub cywilny, a co za tym idzie, w ich ceremonii nie ma miejsca na błogosławieństwo. Jednakże jest to wciąż bardzo ważny element tradycji dla rodzin mocno wierzących, choć zdarza się, że błogosławieństwa nie udziela się już w domu panny młodej, szczególnie w sytuacji, gdy przyszli małżonkowie mieszkają ze sobą przed ślubem, a w kościele.
Chcesz wiedzieć więcej? Sprawdź: https://portal.janachowska.pl/blogoslawienstwo-mlodych-jak-wyglada/
Coś niebieskiego, nowego, starego i pożyczonego
Jedna z polskich tradycji weselnych tyczy się ubioru panny młodej. Według niej, przyszła małżonka powinna mieć na sobie coś niebieskiego, nowego, starego i pożyczonego. Założenie czegoś niebieskiego ma być symbolem wierności. Aby pięknie wkomponować niebieski kolor w swoją kreację panny młode wybierają ozdoby do włosów w tym kolorze, buty lub ślubny bukiet. Choć według tradycji, suknia ślubna powinna być śnieżnobiała, to panie, które chcą nadać nieco nowoczesności swojej kreacji mogą wybrać suknię w delikatnym, błękitnym odcieniu. Jeśli jednak panna młoda pragnie mieć przy sobie coś niebieskiego, ale nie chce, aby ten element był widoczny, można założyć niebieską podwiązkę.
Coś nowego ma być oznaką dostatku. Tu właściwie nie powinno być większych problemów z wyborem akcesoriów, gdyż zazwyczaj większość elementów garderoby jest kupowana właśnie na ten szczególny dzień. Nowa może być suknia, buty czy biżuteria. Coś starego ma być oznaką wsparcia krewnych i przyjaciół oraz tego, że pomimo rozpoczęcia nowej drogi życiowej jaką jest zamążpójście, kontakty z najbliższymi wcale się nie poluzują. Jednym z częstszych wyborów panien młodych, aby ubrać coś starego, jest rodzinna biżuteria, przekazywana z pokolenia na pokolenie. Niegdyś coś pożyczonego musiało zostać pożyczone od wybranej kobiety z rodu pana młodego. Fakt ten miał symbolizować przychylność i akceptację rodziny przyszłego małżonka. Dziś mówi się po prostu o czymś, co nie należy do nas.
Wprowadzenie panny młodej przez ojca
Według tradycji pannę młodą do kościoła wprowadza jej ojciec. W zależności od regionu, oddaje jej dłoń panu młodemu i jako przyszli małżonkowie razem podążają do ołtarza lub pan młody czeka już ze świadkami przy ołtarzu, do którego pannę młodą prowadzi ojciec i przy ołtarzu oddaje jej dłoń przyszłemu małżonkowi. Choć obyczaj odprowadzania panny młodej przez ojca do samego ołtarza wszedł na dobre w polskie tradycje weselne, to swoje korzenie ma w kulturze anglosaskiej. Symbolizuje on pożegnanie się z rodzinnym domem i opieką, którą otaczał ojciec swoją córkę w jej panieńskich czasach, a pieczę nad nią przekazuje jej małżonkowi, który od teraz będzie głową rodziny.
W tradycji chrześcijańskiej ojciec oddaje dłoń córki jej przyszłemu mężowi zaraz po wejściu do kościoła, a państwo młodzi wspólnie kroczą do ołtarza, co jest symbolem początku ich wspólnej drogi życiowej. W zależności od regionu Polski wciąż możemy spotkać się z obydwoma wariantami tej tradycji, zdarza się, że jest ona praktykowana nawet podczas ceremonii cywilnej.
Tradycje to nie wszystko
Choć polskie tradycje weselne są mocno zakorzenione w naszym społeczeństwie, to przygotowanie do tego wyjątkowego dnia, nie opiera się tylko na nich. Jeśli planujesz ślub, odwiedź https://portal.janachowska.pl/ i sprawdź wszystkie ślubne zagadnienia, które pomogą Ci sprawić, że ten dzień będzie jak z bajki.
