Thursday, February 6, 2025
Home / Kultura  / „Pokój na godziny” (Hodinový hoteliér) w teatrze Bagatela.

„Pokój na godziny” (Hodinový hoteliér) w teatrze Bagatela.

Pokój na godziny Pavla Landovskyego wkrótce po praskiej premierze przeszedł triumfalnie przez polskie sceny; w samych latach 70. miał aż dziesięć wystawień. Mogliśmy go także oglądać w Teatrze Telewizji.

Marek Bogucki, Wojciech Leonowicz, Paweł Paczesny

Marek Bogucki, Wojciech Leonowicz, Paweł Paczesny / fot. materiał prasowy

Pokój na godziny Pavla Landovskyego wkrótce po praskiej premierze przeszedł triumfalnie przez polskie sceny; w samych latach 70. miał aż dziesięć wystawień. Mogliśmy go także oglądać w Teatrze Telewizji.

Marek Bogucki, Wojciech Leonowicz, Paweł Paczesny

Marek Bogucki, Wojciech Leonowicz, Paweł Paczesny / fot. Piotr Kubic

Dzisiaj sztuka, przyrównywana do dramatów Harolda Pintera czy Edwarda Bonda, powraca w nowej interpretacji Waldemara Śmigasiewicza.

Pokój na godziny to pełna ironii i dystansu opowieść o tym, jak nie umiemy być dorosłymi w każdym wieku. Sztuka jest pyszną mieszanką abstrakcji, groteski, absurdu i nienatrętnej refleksji, które tak uwielbiamy w czeskim kinie.

Ryszard (w tej roli Wojciech Leonowicz), żonaty mężczyzna około trzydziestki, wynajmuje od starych kawalerów, Fana (Paweł Sanakiewicz) i Hanzla (Marek Bogucki), zagracony pokój na kilka godzin dziennie, aby móc się potajemnie spotykać z młodą kochanką, Zofią (Urszula Grabowska). Między czworgiem bohaterów dochodzi do kłótni i przepychanek, zmieniają się alianse i tworzą wrogie obozy; każda z postaci pragnie ugrać coś dla siebie, wykorzystując obecność osób trzecich i szukając u nich poparcia.

Czeski fotograf František Dostal powiedział: …ci ludzie szukają skarbu po przeciwnej stronie wzgórza niż ta, po której to złoto naprawdę jest i te słowa doskonale charakteryzują postaci Landovskyego.

Natomiast znawca i miłośnik Czechów, pisarz, dziennikarz i redaktor Mariusz Szczygieł, napisał ongiś tak: Jest pewna życiowa prawda, którą poznałem, korzystając z psychoterapii, zaś milionom Czechów podpowiada ją od stu lat ich własna literatura. Prawdę ową wyraża jedno zdanie: „Jeśli czegoś nie da się ukryć, naucz się o tym mówić”.

Landovsky robi to konkursowo.

Premiera: 9 marca 2013, Scena na Sarego 7

Gala premierowa: 28 kwietnia 2013, Scena na Sarego 7

Obsada

Zofia: Urszula Grabowska – Ochalik

Ryszard: Wojciech Leonowicz

Fano: Paweł Sanakiewicz

Hanzl: Marek Bogucki

Tłumaczenie: Jan Paweł Gawlik

Reżyseria: Waldemar Śmigasiewicz

Scenografia: Maciej Preyer

Opracowanie muzyczne: Piotr Kubic

Asystent reżysera / inspicjent / sufler: Sylwia Domin

Źródło: materiał prasowy

Oceń artykuł
BRAK KOMENTARZY

SKOMENTUJ, NIE HEJTUJ