Nie lubię świąt. Gdy Mariah Carey śpiewa „All I want for Christmas is you”, chce mi się wyć.

Aneta nie lubi świąt. Joanna wtedy odczuwa swoją samotność najbardziej. Barbarze znudziło się robienie Wigilii dla całej rodziny. Opowiadają, jak przeżyć święta, z rodziną i bez

Nie lubię świat Bożego Narodzenia

Aneta z Warszawy (34 lata) jako dziecko nie rozumiała istoty świąt związanej z narodzeniem Jezusa. W dorosłym życiu na kilka lat zbliżyła się do kościoła katolickiego, działała w duszpasterstwie akademickim, brała udział w wielu rekolekcjach, ale ostatecznie stwierdziła, że nie jest to jej droga. Uważa, że święta to sztuczne wydarzenie, które zostało narzucone i wplecione w dawne wierzenia ludzi i rytm natury. Poza tym trwający od listopada świąteczny boom nie ma nic wspólnego ze świętowaniem narodzin Boga, który podobno narodził się w biedzie i skromności. Zresztą, ona już i tak w to nie wierzy.

Być może to, że święta traktuje z dystansem, wynika z jej doświadczeń z dzieciństwa. W jej rodzinie było wiele trudności. Mimo to jej mama robiła wszystko, aby zapewnić uroczystą atmosferę w wigilię. Pod choinką były prezenty. Co z tego, skoro Aneta wyczuwała w tym sztuczność.

Dziś ma własną rodzinę. Jej bliscy wiedzą, że nie lubi celebrować grudniowej atmosfery. Gdy pada pytanie: „Co w święta?”, szukają sposobu na spędzenie czasu w aktywny sposób. Najczęściej biegają lub jeżdżą na nartach.
Nie podoba jej się, gdy ktoś dziwi się, że można nie lubić świąt. Jej zdaniem, to świadczy o drugim człowieku i jego zamkniętej głowie. Przecież nie obchodząc Bożego Narodzenia, nikomu nie robi krzywdy.

Przeczytaj też:
Najgorsze święta. Zepsułam wigilię, bo krzywo skleiłam uszka

Święta po rozstaniu z partnerem

Joanna z Poznania (36 lat) kiedyś uwielbiała święta. To się zmieniło, gdy kilka lat temu rozstała się z partnerem. Dziś – jak mówi – jest sama nie z wyboru, ale dlatego, że tak się jej w życiu poukładało. Grudniowy czas o tym przypomina. Samotność jest wtedy dobijająca. Uczucie pustki i niespełnienia w życiu osobistym dodatkowo podsycają reklamy uśmiechniętych rodzin w telewizji czy świąteczne piosenki. Gdy Mariah Carey śpiewa: „All I want for Christmas is you”, Asi chce się wyć.

Na szczęście bliscy, z którymi spędza wigilię, nie zadają kłopotliwych pytań. Nie składają też życzeń, które mogłyby wywołać w Joannie wspomnienia. Chyba wszyscy to rozumieją, bo i czas spędzają inaczej niż kiedyś – grają w kości, czytają książki, oglądają filmy. Po pierwszym dniu świąt Joanna jest już zmęczona i marzy o tym, aby następnego dnia wyjechać z przyjaciółką nad morze. To ich mała tradycja.

Zdaje sobie sprawę, że wśród znajomych ma opinię Grincha – nawet razem się z tego śmieją. Joanna otacza się fajnymi ludźmi, którym nie musi tłumaczyć swojej awersji do świątecznego czasu, zwłaszcza, że część z nich też za nim nie przepada.

Przeczytaj koniecznie:
Święta z rodziną bywają polem minowym. Jak przeżyć święta, radzi psycholożka

Wyjazd na święta

Barbara z Krakowa (62 lata), kiedy syn był mały, wszystko organizowała z mężem na tip-top. Nie wyobrażali sobie, że można zostawić bliskich i wyjechać na przykład na Dominikanę. Tymczasem w te święta wybierają się do Meksyku. To będzie ich trzeci zagraniczny wyjazd w grudniu. Wnuków jeszcze nie mają, a do ozdabiania domu i pieczenia pierników brakuje im cierpliwości.
Poza tym Basi znudziło się goszczenie całej rodziny, z dziećmi kuzynek łącznie. Wszystko musiało być idealne – obrazki Mikołaja były nawet na kuchennych ściereczkach. Dość powiedziała po tym, jak w pewne święta nikt z rodziny nie chciał się zrewanżować zaproszeniem do siebie.

Zobacz też:
Projekt: Święta. Misja: Nie zwariować