Miód wczoraj i dziś – czy wiesz wszystko o tym wyjątkowym darze natury?
Czy jest coś, czego jeszcze nie napisano o przysmaku Puchatka?

fot. materiały prasowe
Miód ma bardzo złożony skład chemiczny, który różni się w zależności od jego źródła botanicznego. Od czasów starożytnych był używany zarówno jako żywność, jak i lek. Używanie miodu przez ludzi sięga około 8000 lat, co pokazują obrazy z epoki kamienia. Warto więc poznać bliżej miód i jego znaczenie w dziejach świata, by lepiej uświadomić sobie, jak wielkim jest prezentem od natury dla człowieka
- Na czym polega wyjątkowość miodu?
- Jakimi właściwościami fizycznymi wyróżnia się miód naturalny?
- Jak wykorzystuje się miód zgodnie z Ajurwedą?
- Jaką rolę pełnił miód w Starożytnej Grecji?
Miody pitne z spizarnia.schroniskosmakow.pl to samo zdrowie i rozkosz dla podniebienia. Czy zastanawiałeś się jednak kiedykolwiek, co dokładnie kryje się za ich fenomenalnym smakiem i właściwościami dobroczynnymi? Aby to zrozumieć, należy sięgnąć nie tylko do nauk o przyrodzie, ale też do chemii, fizyki i historii.
Na czym polega wyjątkowość miodu?
W ciągu ostatnich kilkudziesięciu lat miód został poddany badaniom laboratoryjnym i klinicznym. Na ich podstawie znalazł swoje stałe miejsce we współczesnej medycynie. Donoszono, że ma działanie hamujące na około 60 gatunków bakterii, jak również na niektóre gatunki grzybów i wirusów. Zdolność antyoksydacyjna miodu jest ważna w wielu stanach chorobowych. Wynika z szerokiej gamy związków, w tym fenoli, peptydów, kwasów organicznych, enzymów i wielu innych. Miód był też stosowany w niektórych problemach żołądkowo-jelitowych, sercowo-naczyniowych, zapalnych i nowotworowych.
Jakimi właściwościami fizycznymi wyróżnia się miód naturalny?
Miód, oprócz wyjątkowego składu i smaku, ma kilka ważnych właściwości. Świeżo ekstrahowany to lepka ciecz, a ta jego lepkość zależy od wielu różnych substancji i dlatego zmienia się wraz z jego składem, a zwłaszcza zawartością wody. Higroskopijność to kolejna właściwość miodu, która opisuje zdolność do wchłaniania i zatrzymywania wilgoci z otoczenia. Każda ta właściwość miodu zmienia się również w zależności od jego pochodzenia i jest prawdopodobnie spowodowana substancjami koloidalnymi. Natomiast krystalizacja miodu jest wynikiem tworzenia się kryształków glukozy jednowodnej. Ich liczba, kształt, wymiary i jakość zależą od składu miodu i warunków przechowywania. Im niższa ilość wody i wyższa zawartość glukozy w miodzie, tym szybsza krystalizacja.
Jak wykorzystuje się miód zgodnie z Ajurwedą?
Tradycyjnie, zgodnie z tekstami Ajurwedy, miód jest dobrodziejstwem dla człowieka. Podkreślono, że stosowanie go jest bardzo korzystne w leczeniu drażniącego kaszlu. Jest uważany przez ekspertów Ajurwedy za cenny również w kontekście utrzymania zdrowych zębów i dziąseł. Jest też używany od wieków w leczeniu bezsenności, ponieważ zdaniem znawców Ajurwedy ma działanie hipnotyczne. Dodatkowo tradycjonaliści ajurwedyjscy zalecają miód na schorzenia skóry (takie jak rany i oparzenia), bóle i kołatanie serca, wszelkie zaburzenia równowagi płuc i anemię.
Jaką rolę pełnił miód w Starożytnej Grecji?
Oenomel to starożytny grecki napój z miodu i niesfermentowanego soku winogronowego. Czasami stosowano go jako środek na dnę moczanową i zaburzenia nerwowe. Hipokrates, wielki grecki lekarz, zalecał prostą dietę, w której ważną rolę pełnił właśnie miód. Podawał go z octem na ból, albo z mieszanką wody i różnych środków leczniczych na ostrą gorączkę. Wykorzystywał go także do leczenia łysienia, antykoncepcji, gojenia się ran, przeczyszczania, kaszlu i bólu gardła, chorób oczu, miejscowej antyseptyki, czy leczenia blizn.