Koszmar minionych Walentynek (głosowanie ZAKOŃCZONE)!

Feralna randka miała miejsce kilka lat temu. Po rozstaniu z chłopakiem nie potrafiłam się pozbierać. Bliscy nie byli w stanie w żaden sposób mi pomóc. Byłam istnym wrakiem człowieka. Pewnego dnia jednak, moja przyjaciółka postanowiła pobawić się w swatkę. Pomimo mojej niechęci i wiecznych wykrętów, nie dawała za wygraną. No i w końcu uległam... Gdybym tylko wiedziała co mnie czeka, za nic w świecie nie dałabym się przekonać. Nigdy nie przepadałam za randkami, o tych w ciemno już nie wspominając. Ale dla świętego spokoju poszłam. Co to był za koszmar! W ciągu 2 godzin spotkania, facet zamienił ze mną dwa zdania, z czego jedne było przywitaniem się, a drugie przedstawieniem. Cały ten czas chodziliśmy po mieście bez celu. Równie dobrze mogłam pójść na spacer sama. Kiedy trzeci raz wchodziliśmy w tę samą uliczkę, uznałam, że miarka się przebrała. I choć jestem z natury cierpliwa, ta cała sytuacja była stanowczo nie na moje nerwy. Zaczęłam obmyślać plan ucieczki z nieszczęsnej randki. Aż nagle wpadłam na genialny pomysł. Postanowiłam napisać do mojej przyjaciółki smsa z prośbą o wybawienie. "Zadzwoń do mnie i coś wymyśl. Mam już dość tego frajera. Błagam, ratuj!". Jakież było moje zdziwienie, kiedy na ekranie mojego telefonu ukazał się napis: Dostarczono do Maciek! I ten dźwięk smsa jego komórki chwilę później... Tak, Maciek to był mój randkowicz. Tak bardzo chciałam się wyrwać stamtąd, że z wrażenia wysłałam smsa zamiast przyjaciółce, jemu. Co za wstyd! To była najgorsza randka mojego życia. Nigdy wcześniej nie byłam tak wściekła, tak znudzona i nie było mi tak głupio, jak tamtej nocy. Potem było już tylko lepiej i lepiej, aż pewnego dnia spotkałam swego księcia z bajki. Lidia Ciopała