Sunday, February 16, 2025
Home / PARTNER MK  / Kiedy sąd nie orzeknie rozwodu? Odmowa rozwodu przez sąd

Kiedy sąd nie orzeknie rozwodu? Odmowa rozwodu przez sąd

Sądzisz, że twoje małżeństwo jest w krytycznej fazie? Ta informacja może ci się przydać

odmowa rozwodu

fot. Pixabay

Związek małżeński w swoim założeniu ma trwale scementować więzi łączące partnerów i polega na maksymalnym ich zespoleniu w zakresie stosunków osobistych i majątkowych. Z perspektywy prawa małżeństwo stanowi instytucję prawną, która ma charakter trwały i wiąże się w określonymi prawami i obowiązkami dla każdej ze stron. Niestety coraz częściej mają miejsce sytuacje, kiedy przebieg małżeństwa okazuje się być daleki od podstawowych założeń tej instytucji, w efekcie czego rodzi się decyzja o rozwodzie

 

Powszechnie wiadomo, że decyzję w kwestii udzielenia małżonkom rozwodu podejmuje sąd. Warto jednak przy tym zdawać sobie sprawę, że nie każde postępowanie rozwodowe w istocie kończy się rozwodem.

Przesłanki rozwodu

Zasadnicze kwestie dotyczące małżeństwa reguluje kodeks rodzinny i opiekuńczy. W jego treści odnajdziemy również przesłanki rozwodu, na których w toku postępowania opiera się sąd. I tak, w świetle przepisów prawa każdy z małżonków może żądać orzeczenia rozwodu jeśli między stronami doszło do zupełnego i trwałego rozkładu pożycia.

 

Co oznacza zupełny i trwały rozkład pożycia? Zupełny rozkład pożycia sprowadza się do ustania trzech głównych więzi: uczuciowej, fizycznej (dotyczącej stosunków intymnych) i gospodarczej, która sprowadza się do zaprzestania prowadzenia przez małżonków wspólnego gospodarstwa domowego. Nasuwa się jednak pytanie, co w przypadku, gdy małżonkowie mimo podjęcia decyzji o rozwodzie wciąż mieszkają razem? Czy wspólne zamieszkiwanie małżonków przekreśla szanse na rozwód? Niekoniecznie.

 

Pozostałości pewnych elementów więzi gospodarczej nie wykluczają trwałego i zupełnego rozkładu pożycia. Orzecznictwo jest zgodne co do tego, że jeśli pozostałości tej więzi mogą wynikać ze szczególnych okoliczności ‒ na przykład z trudnej sytuacji ekonomicznej małżonków, których nie stać na wynajęcie innego mieszkania ‒ to rozkład pożycia małżeńskiego może zostać uznany za zupełny

 

‒ dodaje adwokat Agata Koschel-Sturzbecher, specjalizująca się w sprawach rozwodowych.

 

Aby żądanie o rozwód było uzasadnione, rozkład pożycia małżeńskiego musi przejawiać także cechy trwałości. W praktyce przyjmuje się, że rozkład jest trwały jeśli trwa co najmniej kilka miesięcy. W świetle prawa termin ten nie wynika z przepisów kodeksu rodzinnego i opiekuńczego – ocena czy rozkład pożycia małżeńskiego ma charakter trwały sprowadza się do ustalenia, czy istnieją widoki na powrót do wspólnego pożycia i jest kwestią indywidualną w każdej sprawie.

Czy sąd może oddalić pozew o rozwód?

Jak sygnalizowano już na początku niniejszego artykułu, nie każde postępowanie rozwodowe w istocie kończy się rozwodem. Sąd może oddalić pozew o rozwód, w przypadku gdy w danej sprawie dojdzie do spełnienia tzw. przesłanek negatywnych. Co konkretnie kryje się pod tym pojęciem? Otóż, rozwód jest w świetle prawa niedopuszczalny, i to pomimo zupełnego i trwałego rozkładu pożycia, jeśli:

 

• wskutek rozwodu miałoby ucierpieć dobro wspólnych małoletnich dzieci małżonków,
• orzeczenie rozwodu byłoby sprzeczne z zasadami współżycia społecznego z innych względów,
• rozwodu żąda małżonek wyłącznie winny rozkładu pożycia, chyba że drugi małżonek wyraża zgodę na rozwód.

Kiedy sąd oddala powództwo o rozwód?

Pierwszą przesłanką negatywną rozwodu jest jego sprzeczność z dobrem wspólnych małoletnich dzieci stron. Prawo dziecka do wychowania przez obojga rodziców stanowi jego naturalne prawo, które wyrażono między innymi w Konwencji o Prawach Dziecka. Przywołany wyżej akt nakazuje także zabezpieczyć w najlepszy sposób interesy dziecka we wszystkich działaniach, które go dotyczą. Jednym z przejawów zabezpieczenia tych interesów jest właśnie uznanie rozwodu za niedopuszczalnego, jeśli jest sprzeczny z dobrem małoletniego dziecka. Warto jednak mieć na uwadze, że pojęcie „dobra dziecka” jest pojęciem ogólnym i próżno szukać jego definicji w kodeksie rodzinnym i opiekuńczym. Ochrona dobra dziecka sprowadza się do zapewnienia mu wartości duchowych i materialnych niezbędnych do właściwego rozwoju fizycznego i psychicznego. Co to oznacza w praktyce?

 

W postępowaniach rozwodowych sądy posiłkują się zwykle opinią biegłych, których zadaniem jest dokonanie oceny, czy rozwód może wywołać negatywny wpływ na małoletnie dzieci. Rozwód może być uznany za sprzeczny z dobrem małoletnich dzieci między innymi w sytuacji gdy rodzice pozostają w silnym konflikcie na tle dzieci, a jednocześnie pojawia się ryzyko, że rozwiązanie małżeństwa tylko taki stan utrwali. Tymczasem małżonkowie niezależnie od rozpadu swojego związku i wzajemnych animozji, powinni traktować sprawy dzieci priorytetowo i dążyć do wzajemnego porozumienia w tym zakresie.

 

Jeśli małżonkowie są co do zasady zgodni w sprawach dzieci, postępowanie dowodowe w tym zakresie może być ograniczone do zeznań świadków na okoliczność sytuacji opiekuńczo-wychowawczej dzieci. Takimi świadkami mogą być osoby, które są w stanie rzetelnie ocenić kompetencje rodzicielskie małżonków i wypowiedzieć się o tym, jak rodzice sprawują opiekę nad dziećmi oraz jak małoletni radzą sobie z rozłąką rodziców.

Kiedy sąd nie zgodzi się na rozwód?

Drugą przesłanką negatywną stanowi sprzeczność rozwodu z zasadami współżycia społecznego. Zasady współżycia społecznego są terminem niezdefiniowanym w polskim prawie. Niemniej tytułem przykładu, do takiej sytuacji może ‒ ale nie musi ‒ dojść między innymi w przypadkach, gdy jedno z małżonków jest nieuleczalnie chore i wymaga opieki współmałżonka. Ostatnia przesłanka wyłącza dopuszczalność rozwodu, jeśli z takim żądaniem wychodzi małżonek wyłącznie winny rozkładowi pożycia, chyba że drugi małżonek wyraża zgodę na rozwód.

Co daje brak zgody na rozwód?

W tym ostatnim przypadku brak zgody drugiego małżonka na rozwód nie oznacza, że automatycznie sąd nie może rozwiązać małżeństwa, albowiem takie stanowisko „strony niewinnej” podlega ocenie pod kątem zasad współżycia społecznego. Innymi słowy chodzi o to, aby małżonek niewinny nie nadużywał swojego prawa, co niekiedy ma miejsce na przykład w ramach „zemsty” na drugiej stronie za doprowadzenie do rozpadu związku.

Źródło: materiał Partnera MK
Oceń artykuł
BRAK KOMENTARZY

SKOMENTUJ, NIE HEJTUJ