Funeralny savoir-vivre

Uczestnictwo w pogrzebie obliguje nas do przyjęcia odpowiedniej postawy i zachowywania się zgodnie z obowiązującymi zasadami. Niektóre pozornie naturalne reakcje nie są bowiem mile widziane w czasie uroczystości pogrzebowych.

Sposób zachowania podczas ceremonii pogrzebowych jest wszystkim doskonale znany – przynajmniej w teorii. Niestety, wiele osób nie zdaje sobie sprawy, że pewne zachowania i gesty, które z pozoru świadczą o solidarności i współodczuwaniu emocji innej osoby, w rzeczywistości przysparzają jej dodatkowych zmartwień i cierpienia.

Zawiadomienie o pogrzebie

O pogrzebie członka rodziny najlepiej powiadomić telefonicznie. Słowo „powiadomienie” jest w tym przypadku kluczowe, ponieważ na pogrzeb się nie „zaprasza” – o pogrzebie się „zawiadamia”. Po otrzymaniu telefonu nie kontynuujemy rozmowy, nie dopytujemy o przyczyny śmierci ani aktualne samopoczucie najbliższych zmarłego. Owa powściągliwość jest w głównej mierze podyktowana względami organizacyjnymi – trudno sobie wyobrazić, że rodzina, wykonując kilkadziesiąt podobnych telefonów, będzie każdorazowo przedstawiała okoliczności zdarzenia. Co więcej, wspominanie straty bliskiej osoby i przywoływanie trudnych chwil oraz przeżyć mogłoby powodować jeszcze większy ból i cierpienie. Alternatywą dla zawiadomienia telefonicznego są klepsydry, czyli ogłoszenia wieszane na domu lub bloku zmarłego, słupach ogłoszeniowych, przy kaplicy cmentarnej oraz przy kościele. Usługę rozwieszania klepsydr często oferują domy pogrzebowe. W niektórych sytuacjach – szczególnie kiedy zmarły był osobą powszechnie znaną i szanowaną – pożądane jest także zamieszczanie nekrologu w prasie.

Pamiętajmy, każda osoba, która zostanie poinformowana o pogrzebie, winna czuć się zobowiązana do wzięcia udziału w uroczystościach żałobnych.

Kwiaty

W dniu pogrzebu należy zachować szczególną powagę. Jeżeli zdecydujemy się przynieść kwiaty, możemy je położyć w kościele przy trumnie lub złożyć na grobie po zakończeniu ceremonii. Wybór kwiatów do wieńca nie powinien być przypadkowy; według np. www.zakladpogrzebowy24.pl w stałym repertuarze funeralnym preferuje się przede wszystkim: goździki, chryzantemy, gerbery, astry i mieczyki. Największe wiązanki przynoszą najbliżsi, dalsi znajomi ograniczają się natomiast do skromnych bukietów.

Ceremonia pogrzebowa

Niezależnie czy jesteśmy wierzący, czy też nie, mamy obowiązek uczestniczyć w obrzędach pogrzebowych. To świadectwo naszego szacunku wobec zmarłego i spełnienie osobistej, ostatniej posługi względem niego. Oczywistością jest, iż w czasie uroczystości ucinamy wszelkie rozmowy i zachowujemy pełne skupienie. Wymogi odnośnie do ubioru żałobników nie są bardzo rygorystyczne. Jedynie najbliższa rodzina powinna przyjść na pogrzeb w czarnych strojach, najlepiej bez biżuterii i makijażu. Pozostali żałobnicy mogą być ubrani w ciemną lub szarą odzież.

Kondolencje można złożyć osobiście lub przekazać w formie listownej – nigdy telefonicznie. Jeżeli preferujemy kontakt osobisty, właściwy moment następuje dopiero po uroczystościach pogrzebowych, po złożeniu trumny do grobu. Jeżeli obawiamy się, że wypowiadane przez nas słowa współczucia lub żalu będą zbyt banalne, ograniczmy się do ujęcia czyjejś dłoni w dwie nasze ręce – to znak szczególnej bliskości i zrozumienia.