Ekstrawertyk jest osobą otwartą, towarzyską, która czerpie energię z kontaktów międzyludzkich / fot. Canva
Co oznacza ekstrawertyk? To osoba, która lubi towarzystwo i czerpie satysfakcję z kontaktów z ludźmi. Ekstrawertyk jest osobowością otwartą na bodźce zewnętrzne, nie znoszącą bezczynności. Na pytanie „Ekstrawertyk – co to?” najprościej odpowiedzieć – osoba, która kocha być w centrum uwagi
Ekstrawertyk – co to znaczy? Z łaciny słowo „extra” oznacza „na zewnątrz”, a „vertere” – „zwracać się”. Z połączenia tych dwóch leksemów powstaje „extraversus” – „zwrócony na zewnątrz” – czyli ekstrawertyk. Definicja ta została wprowadzona do psychologii przez szwajcarskiego psychiatrę i psychologa Carla Gustava Junga. Pojęcie przedstawił w pracy „Typy psychologiczne” z 1921 roku.
Kim jest ekstrawertyk w życiu codziennym?
Ekstrawertyk – kto to? Mówiąc wprost – osoba, która uwielbia przebywać wśród ludzi i świetnie czuje się w towarzystwie.
Kto to jest ekstrawertyk? To ktoś, kto lubi, gdy wokół niego dużo się dzieje. Wszelkie spotkania i imprezy to jego żywioł. Aby opisać, kim jest ekstrawertyk, należy zaznaczyć, że uzewnętrznia on swoją osobowość.
Ze względu na swój charakter, ekstrawertyk w pracy powinien mieć styczność z ludźmi. Stanowiska kierownicze, menadżer, doradca klienta, przewodnik wycieczek, komik czy dziennikarz – to zawody, w których świetnie radzi sobie ekstrawertyk. Praca powinna dawać mu możliwość wchodzenia w interakcje, ponieważ dzięki temu będzie produktywny.
Ekstrawertyk – cechy
Otwarty, towarzyski i aktywny – taki jest ekstrawertyk. Cechy charakteru, które go wyróżniają to energiczność, żywiołowość i optymizm. Ma dużo zainteresowań, lubi uprawiać sport i ogólnie działać – słowo „bezczynność” jest mu obce.
Jaki jeszcze jest ekstrawertyk? Cechy osobowości, które należy mu przypisać to ekspresyjność i impulsywność. Jest głośny, gadatliwy, woli mówić niż słuchać, a przy tym gestykuluje. Swoje emocje wylewa na zewnątrz. Lubi nawiązywać nowe znajomości i wchodzić w interakcje, zawsze utrzymuje kontakt wzrokowy. Nikt nie jest tak komunikatywny, jak ekstrawertyk. Cechy pozytywne, jakimi może się pochwalić to przebojowość i pewność siebie.
Lubi dużo bodźców, interesuje się światem zewnętrznym – tak można ująć, kim jest ekstrawertyk. Cechy przywódcze to jego kolejna zaleta. Działa szybko i spontanicznie, jest raczej zdecydowany.
Przeczytaj również:
Ambiwertyk – co to znaczy? Definicja, cechy
Czy ekstrawertyk może być nieśmiały?
Nieśmiały ekstrawertyk? Czy cechy ekstrawertyczne mogą iść w parze z nieśmiałością? Wydaje się to sprzeczne i paradoksalne, bo z reguły ekstrawertycy odznaczają się pewnością siebie.
Czy ekstrawertyk może być nieśmiały? Choć lubi przebywać w towarzystwie, może obawiać się oceny i odrzucenia ze strony innych ludzi. Wchodzenie w interakcje z osobami, których nie zna też może być dla niego stresujące. Także wystąpienia publiczne sprawiają mu zakłopotanie. Takie sytuacje jawią się jako oznaki nieśmiałości.
Ekstrawertyk – przeciwieństwo
Drugim rodzajem osobowości, jaki w „Typach psychologicznych” wyróżnił Carl Gustav Jung jest introwertyk. Od łacińskiego „introversus” słowo to oznacza „zwrócony do środka”.
W opozycji do ekstrawertyka, introwertyk skupia się na swoim świecie wewnętrznym, a nadmiar bodźców pochodzących z zewnątrz, takich jak tłum czy hałasy, przytłacza go. Emocje przeżywa wewnętrznie, zagłębia się w siebie, ale nie oznacza to, że jest egocentrykiem.
Introwertyk lubi ciszę, najlepiej odpoczywa w samotności, preferuje samodzielną pracę i kontakt mailowy zamiast telefonicznego lub twarzą w twarz. Może sprawiać wrażenie osoby zamkniętej i nieśmiałej, ale w rzeczywistości lubi przebywać w towarzystwie – jednak w takim, gdzie zna wszystkie osoby i czuje się przy nich dobrze. Introwertyk raczej milczy i jest dobrym słuchaczem. Nie lubi small talków, czyli przysłowiowych rozmów o pogodzie.
Osoba introwertyczna nie jest spontaniczna. Wszystko planuje wcześniej, dużo myśli, analizuje, a dopiero potem podejmuje działania.
Introwertyzm świetnie opisuje cytat z piosenki „Introwersje” Margaret i STANISLAVVa – „Lubię ludzi, ale z daleka wolę”.
Introwertyk – przeciwieństwo ekstrawertyka. Taki typ osobowości preferuje własne towarzystwo, a najlepiej odpoczywa w ciszy / fot. Canva
Dowiedz się więcej:
Kim jest introwertyk? Poznaj najpopularniejsze typy osobowości introwertyka
Czy ekstrawertyk może być w związku z introwertykiem?
Introwertyk a ekstrawertyk – dwie skrajne osobowości. Wiedząc, jakimi cechami się odznaczają, nasuwa się pytanie „Czy ekstrawertyk może żyć z introwertykiem?”.
Introwertyk i ekstrawertyk – para niemożliwa? Mówi się, że przeciwieństwa się przyciągają, więc istnieje szansa, że ekstrawertyk z introwertykiem dogadają się. Może to być problematyczne, ale pomocna okaże się odpowiednia komunikacja. Oboje muszą znać swoje pozytywne i negatywne cechy, a także wykazywać wyrozumiałość i akceptację wobec osobowości partnera.
Introwertyk i ekstrawertyk – związek dwóch różnych osób, które mogą uczyć się od siebie wzajemnie oraz dopełniać się przez to, że mają inne cechy.
Jak wspólnie funkcjonują ekstrawertyk i introwertyk? Związek może ich czasem męczyć ze względu na różnice, które występują między nimi. Introwertyka może przytłaczać żywiołowość ekstrawertyka, a tego z kolei może irytować częsta potrzeba wyizolowania i wyciszenia się partnera. Przykładem są preferencje dotyczące spędzania wolnego czasu – osoba ekstrawertyczna lubi spotkania z ludźmi, natomiast introwertyczna woli spokojne chwile w domowym zaciszu. W takim związku ważne są kompromisy i empatia.
Natalia Mazur
Zobacz także:
Co oznacza i jak funkcjonuje osobowość INFJ?
