Skąd się biorą gwiazdy – dzieciństwo Billie Eilish

Jeśli zastanawiacie się, jak się rodzą gwiazdy, mamy dla Was fragment książki „Billie Eilish. Droga do gwiazd”, który może być inspiracją.

Bad guy, Grammy i James Bond

Co zdecydowało o tym, że Billie Eilish, która w wieku 18 lat zdobyła 5 statuetek Grammy i zaraz potem nagrała piosenkę do najnowszego filmu o James Bondzie „No time to die”? Bad guy, Lovely, Everything I wanted, stają się manifestami pokolenia Z. Podobnie jak zielone włosy Billie i jej oversizowe bluzy. Na Instagramie ma prawie 74 miliony obserwujących i nie musi nic pisać, wystarczy, że zamieści zdjęcie, by zdobyło ono kilka milionów lajków i kilkadziesiąt tysięcy komentarzy.
Fenomen Billie Eilish próbuje zgłębić Adrian Besley w biografii „Billie Eilish. Droga do gwiazd” (wyd. Burda Książki). Specjalnie dla Was publikujemy rozdział o jej dzieciństwie (dowiecie się skąd pochodzi wokalistka), rodzicach aktorach, bracie Finneasie i edukacji domowej (śródtytuły w tekście pochodzą od redakcji). Dodatkowo na końcu znajdziecie szczegółowe dane, fakty i ciekawostki o tej jednej z najbardziej fascynujących artystek młodego pokolenia. 

Billie Eilish / fot. Matty Vogel

Pierwsza piosenka napisana przez Billie Eilish opowiadała o wpadaniu w czarną dziurę

Kiedy powstał ten utwór, miała zaledwie cztery lata. Choć Billie rozpoczęła karierę w bardzo młodym wieku, to w tym momencie nawet ją czekało wiele nauki, zanim na dobre weszła w świat muzyki. Sam fakt, że wymyśliła tekst i w dzieciństwie tworzyła piosenki (w amerykańskim programie telewizyjnym Jamesa Cordena Carpool Karaoke zaśpiewała What a Wonderful Life, którą napisała razem z koleżanką, kiedy obie miały po siedem lat), daje jednak pewien wgląd w kreatywność i pragnienie występowania przed publicznością, jakie towarzyszyło jej od dziecka.

Billie urodziła się 18 grudnia 2001 w Highland Park, dzielnicy Los Angeles oddalonej o kilka kilometrów na północny wschód od centrum. W latach dziewięćdziesiątych mieszkali tam mniej zamożni obywatele, tacy jak rodzice Billie, którzy zdecydowali się stawić czoło życiu w dość niebezpiecznej okolicy.

Na początku XXI wieku dzielnica gwałtownie zmieniła swój charakter. Chociaż Highland Park, gdzie dorastała Billie, wciąż nie była najatrakcyjniejszą częścią miasta, to nadchodziły zmiany – zaczęto restaurować domy, otwarto wiele nowych barów, kawiarni, klubów muzycznych i restauracji. (…)
To właśnie tu urodziła się Billie Eilish Pirate Baird O’Connell. Na początku miała mieć na imię Eilish (spodobało się ono jej rodzicom, kiedy usłyszeli je w filmie dokumentalnym o pochodzących z Irlandii bliźniaczkach syjamskich), ale gdy na krótko przed jej narodzinami zmarł Bill, dziadek ze strony matki, na pamiątkę nadano jej imię po nim. Przy niecodziennym „Pirate” upierał się jej wówczas czteroletni brat, Finneas. Imię Baird nadała jej matka, Maggie, a po ojcu, Patricku, przyjęła nazwisko O’Connell.

Rodzice Billie Eilish

Maggie i Patrick byli aktorami. Poznali się w 1984 roku podczas przygotowań do spektaklu wystawianego na Alasce. W 1991 roku przenieśli się do Los Angeles, szukając szans na karierę w telewizji lub filmie. Pobrali się w 1995 roku. Oboje byli utalentowani – występowali przez krótki czas na Broadwayu – ale show-biznes to ciężki kawałek chleba. (…)

Często uznaje się za pewnik, że skoro Billie dorastała w Los Angeles w rodzinie aktorskiej, to wychowała się w zamożnym i luksusowym domu. Nic bardziej mylnego. Długie okresy bez pracy to chleb powszedni wielu aktorów. Maggie musiała nieraz pracować jako nauczycielka, a Patrick zarabiał dzięki swoim umiejętnościom stolarskim lub jako złota rączka. Wyremontowali nawet dom sąsiadów, żeby go odsprzedać i w ten sposób zarobić.

Billie dorastała w Highland Park, które nadal uważa za swój dom. W przytulnym, dwupokojowym bungalowie panuje bałagan, ale też niesamowicie ciepła atmosfera. Ściany zdobią fotografie, odręczne notatki oraz obrazy i przedmioty stworzone przez członków rodziny; półki uginają się pod ciężarem książek, w każdym kącie stoją instrumenty muzyczne, a wśród nich dwa pianina i wypatrzony przez Patricka w internecie fortepian, który ktoś chciał oddać za darmo. (…)

Może i ledwo wiązali koniec z końcem, ale za to Maggie i Patrick mieli mnóstwo czasu dla swoich pociech. Dom był pełen ciepła. Rodzice dali Billie i Finneasowi dużo swobody, pozwalając, by ich własne pasje – muzyka i występy – stały się inspiracją dla dzieci. Patrick grał na ukulele i pianinie, a Maggie prowadziła warsztaty pisania piosenek. W 2009 roku wydała nawet własną płytę z muzyką country zatytułowaną We Sail.

Tworzenie muzyki i wspólne śpiewanie były stałym elementem życia rodziny. Razem słuchali składanek Patricka i śpiewali piosenki najróżniejszych wykonawców, między innymi The Beatles, Green Day, Avril Lavigne, Linkin Park czy Abba. W programie Carpool Karaoke Billie zagrała na ukulele utwór I Will Beatlesów, którego nauczyła się w wieku sześciu lat. Na YouTubie można znaleźć jej wykonanie Happiness Is a Warm Gun – miała wtedy jedenaście lat. Billie wspomina, że w domu panowała niepisana zasada: „muzyka przede wszystkim”. Była nawet ważniejsza od pory snu, bo Billie i Finneas nie musieli kłaść się spać, jeśli akurat mieli ochotę pograć na jakimś instrumencie.

Billie Eilish / fot. materiały prasowe

Edukacja domowa Billie i Finneasa 

Rodzice Billie nie byli surowi. Wręcz przeciwnie – jedyną zasadą, jaką pamięta, był zakaz picia napojów gazowanych. Maggie i Patrick pragnęli dać dzieciom nieskrępowaną wolność, co przełożyło się na ich decyzję o kształceniu w domu zarówno Finneasa, jak i Billie. Wczesnym latem 1997 roku, gdy Maggie była w ciąży z Finneasem, na listach przebojów królowała piosenka MMMBop grupy Hanson. W skład zespołu wchodziło trzech utalentowanych braci z Tulsy w Oklahomie. Chłopcy uczyli się w domu. Czytając o ich osiągnięciach, Patrick był pod dużym wrażeniem danej im swobody rozwijania własnych pasji i, choć razem z Maggie mieszkali w ekscytującym Los Angeles, a nie w spokojniejszej okolicy, postanowili nie posyłać swoich dzieci do szkoły.

W wywiadach słychać, że to właśnie nauczaniu domowemu Billie zawdzięcza swoją niezależność i kreatywność. W domu nie było ustalonego planu lekcji, którego rodzeństwo musiałoby się rygorystycznie trzymać. Dni były podporządkowane temu, co akurat fascynowało młodych, choć program nauczania był na tyle rozbudowany, że Billie mogła zdać w wieku piętnastu lat odpowiednik egzaminu kończącego liceum.

Większość czasu wypełniały jej zajęcia związane ze sztuką, muzyką i innymi artystycznymi projektami. Billie bardzo lubiła wszelkie prace ręczne, a szczególnie tworzyć kostiumy. Gdy podrosła, zaczęła nagrywać w ogródku filmy ze sobą w roli głównej. Jak przyznaje, uwielbiała być fotografowana i filmowana – kiedyś nawet chciała zostać modelką.

Zobacz też:
Edukacja domowa w praktyce. Twoje dziecko MA PRAWO nie chodzić do szkoły

Finneas O’Connell – brat Billie Eilish

Finneas poszedł w ślady rodziców i wybrał karierę aktorską. W wieku czternastu lat wystąpił u boku Cameron Diaz w filmie „Zła kobieta”, a dwa lata później zagrał w niekomercyjnym filmie „Life Inside Out” (współautorką scenariusza była jego mama) i pojawił się w dwóch odcinkach serialu Glee. Billie również miała kilka okazji pojawić się na ekranie, ale szybko zrozumiała, że to nie dla niej.

„Byłam na dwóch castingach – powiedziała w wywiadzie dla magazynu «Rolling Stone». – Masakra. Dziwny, mało przyjazny pokój i dzieciaki, które wyglądają jak kopiuj-wklej. Większość dziecięcych aktorów to psychopaci” – dodała. Podobało jej się za to czytanie z innymi dziećmi dialogów postaci trzecioplanowych. Choć nie da się bezbłędnie zidentyfikować jej głosu, można ją usłyszeć w filmach Dziennik cwaniaczka, Ramona i Beezus oraz X-Men.

Wspólna nauka w domu sprawiła, że Billie i Finneas są nie tylko rodzeństwem, lecz także najlepszymi przyjaciółmi – więź między nimi jest tak mocna, że przetrwała próbę, jaką było wspólne pisanie i nagrywanie piosenek oraz odbywanie tras koncertowych. Nie oznacza to jednak, że w dzieciństwie nie mieli styczności z rówieśnikami. Nauczanie domowe było w Los Angeles na tyle popularne, że powstała skupiona wokół niego wspólnota rodzin, która zapewniała młodzieży kontakt i wsparcie. Regularnie organizowano spotkania i występy dzieci, a rodzice raz w tygodniu prowadzili różnorodne warsztaty, na przykład gotowania lub szycia. Billie uczęszczała na prowadzone przez jej mamę zajęcia z pisania piosenek.

Chór dziecięcy, komponowanie, taniec, czyli edukacja artystyczna Billie Eilish

Maggie była znakomitą nauczycielką – opowiadała dzieciom, jak pisać, a potem angażowała je w pobudzające wyobraźnię projekty, w których dawała im wolną rękę. Jako jedenastolatka Billie poważnie zajęła się komponowaniem i przez kilka następnych lat zaskakiwała kolegów i dorosłych finezyjnymi utworami.
Rodzeństwo należało do lokalnego chóru dziecięcego (Los Angeles Children’s Chorus – LACC), dzięki czemu rozwijało talenty muzyczne. Billie dołączyła do niego w wieku ośmiu lat i szybko stała się ważnym członkiem grupy, którą opuściła dopiero jako piętnastolatka. Założony pod koniec lat osiemdziesiątych chór zyskał międzynarodową sławę dzięki belcanto, stylowi, który kładzie nacisk na wirtuozerię wokalną. Billie twierdzi, że to właśnie chór LACC przygotował ją do bycia wokalistką, bo nie tylko nauczyła się tam techniki śpiewu i dbania o głos, lecz także czytania i zapisywania nut.

Jednocześnie uczyła się tańca. Zafascynowana filmami z Shirley Temple, tancerką dziecięcą z lat trzydziestych, zaczęła uczyć się stepowania. Ośmioletnia Billie chodziła również na balet i taniec jazzowy, a później hip-hop i taniec współczesny. Miała do tego smykałkę – mając dwanaście lat dołączyła go grupy startującej w turniejach tanecznych i uczęszczała na wiele zajęć, także tych dla starszych i bardziej doświadczonych tancerzy. Nie dowiemy się jednak, co mogłaby osiągnąć jako tancerka – kontuzja sprawiła, że Billie musiała zmienić plany.
(…)

Hulajnoga na podwórku, Justinem Bieber na ścianie, czyli normalne dzieciństwo

Pomimo liberalnego wychowania, nauki w domu i dawania występów w bardzo młodym wieku Billie miała zwyczajne dzieciństwo. Jeździła na hulajnodze po podwórku, bawiła się z innymi dziećmi, oglądała telewizję i filmy. Jako nastolatka okleiła ściany swojego pokoju plakatami z Justinem Bieberem. Zaczęła dbać o wygląd, rozpaczać nad problemami miłosnymi i przesiadywać z koleżankami w Starbucksie. Jedna z nich – Zoe Donahoe, rówieśniczka, którą można zobaczyć na zdjęciach u boku pięcioletniej Billie – ponad dziesięć lat później wciąż towarzyszy „młodszej siostrzyczce” podczas tournée. W życiu Billie zawsze też był Finneas. Choć jako poważny nastolatek miał własne sprawy, dalej chętnie komponował muzykę razem z siostrą. Przez lata jego pokój zaczął coraz bardziej przypominać prawdziwe studio nagraniowe, a Billie często przyglądała się jego pracy i odbywała próby własnych piosenek.

Dzieciństwo w Highland Park przyczyniło się do rozwoju talentu i formowania osobowości, dzięki której Billie w niezwykle młodym wieku stała się gwiazdą. Możliwość poznania różnych rodzajów muzyki, a także grania i śpiewania własnych utworów oraz występowania przed publicznością z pewnością przygotowały ją do kariery wokalistki. Choć nauczanie domowe nie wszystkim musi odpowiadać, wydaje się, że to właśnie brak rygoru, rutyny i presji rówieśników sprawił, że Billie tak wspaniale się rozwijała. Sama zresztą uważa, iż twardy charakter zawdzięcza temu, że w dzieciństwie nie musiała się przejmować tym, co myślą o niej koledzy z klasy.

Mimo wszystko życie Billie zaczęło się zmieniać, gdy skończyła trzynaście lat. Pojawili się w nim nowi ludzie: ważne osobistości z branży muzycznej, promotorzy, menedżerowie, muzycy i fani. Dla wielu młodych osób byłoby to zbyt duże obciążenie, ale Billie była lepiej przygotowana niż inni. Nieskrępowane rygorami wychowanie dało jej nie tylko rzadko spotykaną pewność siebie i dojrzałość ponad wiek, lecz również bliskość i wsparcie rodziny, poczucie bezpieczeństwa oraz – jak świat miał się wkrótce przekonać – wyjątkowy talent.

[pierwszy rozdziała z książki: Billie Eilish. Droga do gwiazd] 

Billie Eilish. Droga do gwiazd – nieoficjalna biografia artystki (wyd. Burda Ksiązki)