Dorosłe dzieci alkoholików – kim są?
Syndrom DDA jest zespołem utrwalonych schematów działania, jakie nabywa dziecko w domu w którym żyje alkoholik. Takie dzieci, już w dorosłe życie wchodzą z dużym bagażem doświadczeń, który wpływa na ich dalsze, życiowe decyzje Ich problemy
Syndrom DDA jest zespołem utrwalonych schematów działania, jakie nabywa dziecko w domu w którym żyje alkoholik. Takie dzieci, już w dorosłe życie wchodzą z dużym bagażem doświadczeń, który wpływa na ich dalsze, życiowe decyzje
Ich problemy wynikają ze złych doświadczeń z dzieciństwa, w którym jedno z rodziców miało problem z uzależnieniem od alkoholu. Dziecko, które ma styczność z alkoholikiem, żyje w ciągłym stresie i niepewności co się wydarzy następnego dnia lub nawet za godzinę. Taki permanentny, nerwowy stan rzutuję na nie w dorosłym życiu i stwarza wiele problemów. Dorosłe dzieci nie znają poprawnych zachowań w rodzinie, związku. Dla nich codziennością jest alkohol.
Należy zwrócić uwagę, że dzieci DDA nie pochodzą tylko i wyłącznie z patologicznych rodzin. Alkoholizm, może też się pojawiać w tzw. „dobrych domach”. Często DDA nie stają się alkoholikami jak ich rodzice. Idą na studia i kończą je z sukcesem, a potem realizują się zawodowo. Niestety duża część tych dzieci jest uzależniona od różnych używek, bo czasami wydaje im się, że to jest normalne życie.
Cechy DDA
Nie zawsze wiadomo, na kogo wyrosną dzieci alkoholików i czy będą miały problemy w dorosłym życiu. U osób z syndromem DDA można rozpoznać wiele charakterystycznych cech. Ich odkrycie pozwoli na szybsze działanie i przejście do odpowiedniej terapii.
Dorosłe Dzieci Alkoholików bardzo często mają problemy z poczuciem własnej wartości. Oceniają siebie nisko i ciągle porównują się do innych. Są bardzo samokrytyczne. Niekiedy odczuwają ciągłą potrzebę zaspokajania potrzeb innych osób, które stawiają ponad swoimi. Postępując tak krzywdzą same siebie. Często nie odczuwają radości z życia, nie cieszą się zwykłymi rzeczami. Niektóre DDA wykazują też skrajnie odmienne cechy – nie potrafią się kontrolować, żyją bez zahamowań krzywdząc przy tym innych.
DDA z takimi zachowaniami w dalszym, dorosłym życiu mogą cierpieć na depresję, uzależnienia lub popaść w pracoholizm. Chęć dogodzenia wszystkim, nieumiejętność nawiązywania kontaktów i silna potrzeba bycia perfekcyjnym nie prowadzi do niczego dobrego. Pomoc przy rozwiązywaniu takich problemów można uzyskać na terapii. Mimo ciężkiego dzieciństwa warto zawalczyć o lepsze życie.
Wychowanie a syndrom DDA
Dziecko wychowujące się w domu z alkoholikiem najczęściej poddawane jest czterem stylom wychowania. Dzieli się je na styl oparty na autorytecie, autorytarny, permisywny, oparty na zaniedbaniu i odrzuceniu.
Trzy z tych styli: autorytarny, permisywny i oparty na zaniedbaniu i odrzuceniu, występują najczęściej i przynoszą tak samo dużo szkód w wychowaniu. Styl wychowawczy opary na autorytecie praktycznie nie występuje, ponieważ wymaga od rodzica dużej wrażliwości i cierpliwości oraz poświęcenia uwagi swojemu dziecku.
Wychowanie w stylu autorytarnym polega na absolutnym posłuszeństwo wobec siły, a słabość jest traktowana agresywnie. Dzieci wychowywane w taki sposób w dorosłym życiu nie potrafią nawiązać relacji, ponieważ przenoszą agresję na bliskie osoby. Umieją się podporządkować tylko wtedy, kiedy wiedzą, że ktoś ma nad nimi przewagę. Kolejny styl wychowania opiera się na przemocy ekonomicznej. Uzależniony rodzic zaniedbuje i odrzuca swoje dziecko. Nie dba o jego potrzeby. Tak wychowane osoby, w dorosłym życiu nie znają żadnych wartości i gardzą innymi ludźmi. Odwrotnością poprzednich styli jest styl permisywny, który polega na kompletnej swobodzie dziecka. Może ono robić wszystko na co ma ochotę i wydaje mu się, że nie ponosi przy tym żadnych konsekwencji. Pijący rodzic czuje się winny, że krzywdzi rodzinę, dlatego pozwala dziecku na pełną swobodę, obdarowuje je wieloma prezentami i nigdy nie odmawia. Takie dziecko, gdy dorośnie jest również nieprzystosowane społecznie, jak dzieci wychowane w innych stylach. Ma wygórowane oczekiwania wobec otoczenia i jest bardzo pewne siebie. Cały czas oczekuje, że pozostali ludzie dostosują się do niego.
Odgrywanie ról przez DDA
Dziecko wychowywane w domu z alkoholikiem, bardzo często odrywa różne role, aby przetrwać i też często przy okazji pomóc pozostałym członkom rodziny. Role jakie najczęściej odgrywają takie dzieci to: bohater, błazen, kozioł ofiarny lub cień. Każda z tych ról wymaga wielu poświęceń i ma duży wpływ na zachowanie w życiu dorosłym. Bohater opiekuje się młodszym rodzeństwem i broni matki przed pijanym ojcem. Błazen ciągle próbuje rozluźnić ciężką atmosferę w domu. Kozioł ofiarny ma zawsze poczucie, że on jest wszystkiemu winien, że sprowokował rodzica alkoholika. Dziecko cień znika całkowicie z rodzinnego życia, stara się być niewidoczny, aby nie prowokować awantur.
Terapia DDA
Osoby, który podejrzewają u siebie syndrom DDA, powinny wybrać się do ośrodka prowadzącego tego typu terapie. Pozwoli im to na nowo zbudować swoją prawdziwą osobowość i polepszyć swoje życie. Pierwszym ważnym etapem dla osoby, która chce podjąć terapię jest przebaczenie. Potem podczas terapii taka osoba rozwija się i zaczyna żyć tak jak powinna, bez nerwów, strachu i problemów.
Więcej na temat dorosłych dzieci alkoholików dowiesz się na http://anomed.pl/dorosle-dzieci-alkoholikow/